Οι συναυλίες του Μίλτου Πασχαλίδη είναι εμπειρίες που αν αγαπάς το «καλό τραγούδι», σίγουρα θα χαρείς να τις γευτείς.
Δεν είναι… υπερπαραγωγές αλλά παραστάσεις αλήθειας, ευαισθησίας και δύναμης συνάμα, μονμαδικής μουσικοτραγουδιστικής ομορφιάς.
Μεστή, όπως πάντα η μπάντα που τον συνοδεύει, συνοδοιπόροι με δεδομένη χημεία, που οδηγεί σε ξεχωριστά αποτελέσματα (Θύμιος Παπαδόπουλος – Πνευστά, Πάρις Περυσινάκης – Λύρα, Μαντολίνο, Νίκη Γρανά – Ακορντεόν και Τραγούδι, Γιάννης Μπελώνης – Πιάνο, Ηλίας Δουμάνης – Τύμπανα, Μίμης Ντούτσουλης – Μπάσο).
Φαντάζομαι στη συναυλία στο Θέατρο Βράχων θα ακουστεί το «Μια φορά κι έναν καιρό» που μας πρωτάνοιξε την όρεξη για το ευλογημένο σμίξιμό του με τον Χρήστο Λεοντή, στιγμές από τις «Περσείδες» και τη «Χώρα των Αθώων» αλλά και όλα τα ωραία που στόλισαν μια μοναδική διαδρομή, τα περισσότερα εκ των οποίων εμπεριέχονται στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ «Δυο νύχτες στον Σταυρό του Νότου».
Πιστεύω πως θα περάσει και ανάσες απ’ το «Εμπάργκο» κι απ’ τη «Ρωμιοσύνη» που άγγιξε με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Άλλωστε ο Πασχαλίδης έχει και την εκλεκτικότητα και τη μαστοριά να διαλέγει… τα καλύτερα και να τα τιμά αναλόγως.
Δεν είναι… υπερπαραγωγές αλλά παραστάσεις αλήθειας, ευαισθησίας και δύναμης συνάμα, μονμαδικής μουσικοτραγουδιστικής ομορφιάς.
Μεστή, όπως πάντα η μπάντα που τον συνοδεύει, συνοδοιπόροι με δεδομένη χημεία, που οδηγεί σε ξεχωριστά αποτελέσματα (Θύμιος Παπαδόπουλος – Πνευστά, Πάρις Περυσινάκης – Λύρα, Μαντολίνο, Νίκη Γρανά – Ακορντεόν και Τραγούδι, Γιάννης Μπελώνης – Πιάνο, Ηλίας Δουμάνης – Τύμπανα, Μίμης Ντούτσουλης – Μπάσο).
Φαντάζομαι στη συναυλία στο Θέατρο Βράχων θα ακουστεί το «Μια φορά κι έναν καιρό» που μας πρωτάνοιξε την όρεξη για το ευλογημένο σμίξιμό του με τον Χρήστο Λεοντή, στιγμές από τις «Περσείδες» και τη «Χώρα των Αθώων» αλλά και όλα τα ωραία που στόλισαν μια μοναδική διαδρομή, τα περισσότερα εκ των οποίων εμπεριέχονται στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ «Δυο νύχτες στον Σταυρό του Νότου».
Πιστεύω πως θα περάσει και ανάσες απ’ το «Εμπάργκο» κι απ’ τη «Ρωμιοσύνη» που άγγιξε με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Άλλωστε ο Πασχαλίδης έχει και την εκλεκτικότητα και τη μαστοριά να διαλέγει… τα καλύτερα και να τα τιμά αναλόγως.
