Καθαρά και ξάστερα, Γκάλης δεν ματαγεννιέται! Ευλογία ατέλειωτη. Γεύτηκε όμως τις τιμές που του αξίζουν.
Νομίζω όμως πως στο θέμα του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν… κινήθηκαν οι «καταστάσεις» αντιστοίχως.
Ίσως γιατί τον χορτάσαμε με την «παράταση» της καριέρας του, με τα προπονητικά του… δεν ξέρω. Εγώ θυμάμαι καλά τα θεία και υπερανθρώπινα συνάμα… αγωνιστικά του.
Αθλητές-δάσκαλοι σαν τον Γιαννάκη επίσης δεν ματαβγαίνουν εύκολα. Μιλάμε για έναν γεννημένο πρωταγωνιστή που έβαλε το εμείς πάνω απ’ το εγώ. Μοναδική περίπτωση με όλη τη σημασία των λέξεων.
Επίσης στα ομαδικά αθλήματα πάντα παίζουν ρόλο και οι άλλοι. Βέβαια η περίπτωση του Γκάλη ήταν και παραμένει… εξωγήινη.
Πάντως δίχως τη γενναιοδωρία του Γιαννάκη, τόσο στον Άρη όσο και στην Εθνική, ενδεχομένως και η μοίρα του Γκάλη να ήταν διαφορετική παρά το αδιαμφισβήτητα σπάνιο χάρισμά του
Νομίζω όμως πως στο θέμα του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν… κινήθηκαν οι «καταστάσεις» αντιστοίχως.
Ίσως γιατί τον χορτάσαμε με την «παράταση» της καριέρας του, με τα προπονητικά του… δεν ξέρω. Εγώ θυμάμαι καλά τα θεία και υπερανθρώπινα συνάμα… αγωνιστικά του.
Αθλητές-δάσκαλοι σαν τον Γιαννάκη επίσης δεν ματαβγαίνουν εύκολα. Μιλάμε για έναν γεννημένο πρωταγωνιστή που έβαλε το εμείς πάνω απ’ το εγώ. Μοναδική περίπτωση με όλη τη σημασία των λέξεων.
Επίσης στα ομαδικά αθλήματα πάντα παίζουν ρόλο και οι άλλοι. Βέβαια η περίπτωση του Γκάλη ήταν και παραμένει… εξωγήινη.
Πάντως δίχως τη γενναιοδωρία του Γιαννάκη, τόσο στον Άρη όσο και στην Εθνική, ενδεχομένως και η μοίρα του Γκάλη να ήταν διαφορετική παρά το αδιαμφισβήτητα σπάνιο χάρισμά του
