«Να σε πηγαίνω, όπου με πας» ο καρπός της δισκογραφικής σύμπραξης του Μανώλη Λιδάκη με τον στιχουργό Κώστα Φασουλά και τον μουσικοσυνθέτη Χρυσόστομο Καραντωνίου.
Είχαν προηγηθεί μια σειρά από singles: «Για να ‘χω λόγο να υπάρχω», «Στα μάτια», «Το Μήλο», «Χελιδονάκι» (Να σε πηγαίνω, όπου με πας).
Με αφορμή το τελευταίο είχα, μεταξύ άλλων, γράψει:
«…με τους ξεχωριστούς και ευαίσθητους στίχους του Φασουλά να υπογραμμίζονται αναλόγως από τον Καραντωνίου. Η ερμηνεία συμβατή με όλα τα παραπάνω, υπογραμμίζει και βαθαίνει το στίχο, χαράζει πάνω στους δρόμους της μουσικής. Άλλωστε η μαστοριά του Λιδάκη είναι δεδομένη».
Οι παρακάτω γραμμές γράφονται με «φρέσκες» τις ακροάσεις. Δεν έχουν πατήσει μέσα μου τα τραγούδια. Την πρώτη αίσθηση… μεταφέρω.
Βαθιά ανθρώπινο «Του χαμού»… με τις απρόσμενες, ευφάνταστες αλλά τόσο μεστές ρίμες, εικόνες, νοήματα του Φασουλά
Απεγνωσμένα ερωτικές οι «Νύχτες Που Σε Ξεγελούν»…
Στα μάτια σου φυλώ σκοπιά
έχω καιρό να κοιμηθώ
δώσε μου μια μικρή σπρωξιά
στα χείλη σου να διαλυθώ
Κι αν η ψυχή μου σκάλωσε
χαρταετός σε πεύκο
γίνε ξανά η παγίδα μου
Που μέσα της θα πέφτω
«Φίλησε Με Μόνο»… Μ’ αρέσει που ο Λιδάκης δεν «φωνάζει» τα τραγούδια αλλά τα ερμηνεύει. Είναι «χαμηλόφωνα» βροντερός!
«Χορεύω Με Τα Γόνατα»… Μάστορας ωραίος ο Καραντωνίου, ενώνει την «έντεχνη» ματιά με τη «λαϊκότητά» του.
Είχαν προηγηθεί μια σειρά από singles: «Για να ‘χω λόγο να υπάρχω», «Στα μάτια», «Το Μήλο», «Χελιδονάκι» (Να σε πηγαίνω, όπου με πας).
Με αφορμή το τελευταίο είχα, μεταξύ άλλων, γράψει:
«…με τους ξεχωριστούς και ευαίσθητους στίχους του Φασουλά να υπογραμμίζονται αναλόγως από τον Καραντωνίου. Η ερμηνεία συμβατή με όλα τα παραπάνω, υπογραμμίζει και βαθαίνει το στίχο, χαράζει πάνω στους δρόμους της μουσικής. Άλλωστε η μαστοριά του Λιδάκη είναι δεδομένη».
Οι παρακάτω γραμμές γράφονται με «φρέσκες» τις ακροάσεις. Δεν έχουν πατήσει μέσα μου τα τραγούδια. Την πρώτη αίσθηση… μεταφέρω.
Βαθιά ανθρώπινο «Του χαμού»… με τις απρόσμενες, ευφάνταστες αλλά τόσο μεστές ρίμες, εικόνες, νοήματα του Φασουλά
Απεγνωσμένα ερωτικές οι «Νύχτες Που Σε Ξεγελούν»…
Στα μάτια σου φυλώ σκοπιά
έχω καιρό να κοιμηθώ
δώσε μου μια μικρή σπρωξιά
στα χείλη σου να διαλυθώ
Κι αν η ψυχή μου σκάλωσε
χαρταετός σε πεύκο
γίνε ξανά η παγίδα μου
Που μέσα της θα πέφτω
«Φίλησε Με Μόνο»… Μ’ αρέσει που ο Λιδάκης δεν «φωνάζει» τα τραγούδια αλλά τα ερμηνεύει. Είναι «χαμηλόφωνα» βροντερός!
«Χορεύω Με Τα Γόνατα»… Μάστορας ωραίος ο Καραντωνίου, ενώνει την «έντεχνη» ματιά με τη «λαϊκότητά» του.
