Γράφει ο Λουκάς Φωτόπουλος
Ο «πολύς» Σταμάτης Κραουνάκης ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά με την «Τίγρη» του, τα 15 νέα λαϊκά «κραουνακικά» τραγούδια που έγραψε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid – 19 και βρήκαν «φωνή» μέσα από τον εξαιρετικό Χρήστο Γεροντίδη και φυσικά την πάντα παρούσα Δήμητρα Γαλάνη.
Η ηχογράφηση του άλμπουμ ξεκίνησε από τον Μάρτιο του 2023 και ολοκληρώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο όπου και ο Σταμάτης κάλεσε την Μαργαρίτα Μάτσα και την ρώτησε αν την ενδιέφερε να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ. Η απάντηση φυσικά ήταν θετική και σύντομα προχώρησε η συνεργασία και η κυκλοφορία…
Από τα δεκαπέντε συνολικά τραγούδια του άλμπουμ, στα δέκα ακούμε τον Χρήστο Γεροντίδη, χρόνια συνεργάτη του Σταμάτη στην Σπείρα Σπείρα, στην πρώτη του δισκογραφική δουλειά. Τον είχαμε δει άλλωστε και στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη στην παράσταση της Σπείρας και του Σταμάτη «Όταν έχω εσένα» αλλά και στο θέατρο στις «Εκκλησιάζουσες» (2019), «Duende» (2018) και «Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία» (2017).
Η φωνή του, ξεχωριστή. Διαφορετική. Σίγουρα κατάλληλη για τα τραγούδια του Σταμάτη που απαιτούν εκτός από πολύ καλή τεχνική και μια θεατρική ερμηνευτική δεινότητα και ο Χρήστος φαίνεται να διαθέτει τα «απαραίτητα συστατικά» για να κατεβάσει τα τραγούδια στους – πολλούς – ακροατές. Μας φέρνουν στο νου καταγωγές, μνήμες, ατόφια λαϊκά τραγούδια που μας λείπουν και θέλουμε να ακούμε.
Προσωπικά, μου θύμισε πολύ την εποχή του «Τι είναι η πατρίδα μας» και του «Μόνο μια φορά» όταν ο Σταμάτης τότε μας σύστησε τον Κώστα Μακεδόνα ως τον «νέο λαϊκό τραγουδιστή». Τότε το στοίχημα το κέρδισε. Κάτι παρόμοιο διαφαίνεται και με την περίπτωση του Χρήστου. Έχει τη στόφα, τη φωνή, τον τρόπο. Οι εποχές μπορεί να έχουν αλλάξει για τη δισκογραφία, δε σημαίνει όμως ότι δεν κυοφορούνται νέοι καλλιτέχνες και μάλιστα με εξαιρετικά προσόντα.
Η συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη στο δίσκο με τρία τραγούδια «Η γατούλα», «Κωνσταντινούπολη», «Απόψε πάλι (Για τη Σοφία Βέμπο) είναι καταλυτική. Δίνει τις «ανάσες» που χρειάζεται ο ακροατής για να αφομοιώσει τους στίχους και παράλληλα η φωνή της λειτουργεί πραγματικά λυτρωτικά. Τόσο στη χαδιάρα «Γατούλα», την γεμάτο άρωμα και μνήμες «Κωνσταντινούπολη» αλλά και το αισθαντικό «Απόψε πάλι».
Το άλμπουμ ανοίγει το ορχηστρικό «Μπάντα στο θέμα της Ζέτας» ενώ το φινάλε κάνει ο ίδιος ο Σταμάτης με «Το ψηστήρι», ένα κατεξοχήν «Κραουνακικό» τραγούδι γεμάτο χρώματα!
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για το εξώφυλλο του άλμπουμ, μια αθώα Τίγρη που κοιτάζει σαστισμένη το σήμερα και «βάφτισε» το άλμπουμ και φιλοτεχνήθηκε από την Τζίνα Παπαδοπούλου.
Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο του Τάκη Αργυρίου (Studio 111), στο Μοσχάτο
Από το σημείωμα του άλμπουμ, δυο φράσεις του Σταμάτη Κραουνάκη για τον «Τίγρη»:
«Εύχομαι να παιχτεί στις παρέες, στις ταβέρνες, από αυτοσχέδιους παντού παίκτες.
Σαν υλικό που το ξέραμε από πάντα και ξαφνικά από μία σχισμή στο χώμα ξεφύτρωσε μέσα στην εποχή.
Καλές βόλτες. καλά παιξίματα!
Σ.Κ.»
Ο Χρήστος Γεροντίδης μιλάει στο www.ogdoo.gr για το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ «Η Τίγρης» και τη συνεργασία του με τον Σταμάτη Κραουνάκη.
«Πόσο με άλλαξε ο δίσκος; Λοιπόν, θ’ απαντήσω με χιούμορ αλλά και με απόλυτη ειλικρίνεια. Ξεκινώντας απ’ το πρώτο, θα σας έλεγα ότι μάλλον θα με άλλαζε αν βρισκόταν στην κορυφή των παγκόσμιων charts για έξι μήνες συνεχώς! Επειδή αυτό όπως καταλαβαίνουμε δεν είναι εφικτό, πάμε τώρα στις «κανονικές» απαντήσεις.
Αρχικά θεωρώ ότι μια προσωπική δισκογραφία και μάλιστα η πρώτη, δεν είναι δυνατόν να σε αλλάξει, εκτός κι αν ο χαρακτήρας σου είναι να πετάς στα σύννεφα.
Επίσης, για να γίνει μια δισκογραφική δουλειά με κεντρικό άξονα εσένα, δεν προκύπτει από την μια μέρα στην άλλη. Τουλάχιστον εμένα δεν μου ήρθε έτσι. Μέχρι να δημιουργηθεί ο «Τίγρης» προϋπάρχουν αναρίθμητες ώρες στο σανίδι, αναρίθμητα live, πολλά ξενύχτια, πολλές ώρες κούρασης, πολλές πρόβες, πολλές ανασφάλειες, πολλά άγχη.
Όλα αυτά λοιπόν σου διαμορφώνουν έναν χαρακτήρα που έχει «χτιστεί» καλλιτεχνικά σιγά σιγά κι όταν φτάνει ο πρώτος δίσκος, έχεις βέβαια χαρά δεν λέω το αντίθετο, αλλά έχεις και πολύ μεγάλη αγωνία.
Στην δική μου την περίπτωση δε, μέχρι να προκύψει ο δίσκος, είχαν προηγηθεί κάμποσες συμμετοχές σε συλλογικές δισκογραφικές δουλειές, συν το single «Ο Παίχτης» του Φοίβου Δεληβοριά, οπότε είχα πάρει μια «μυρωδιά» από το πώς είναι να ακούς τον εαυτό σου σε cd, ή στο ραδιόφωνο.
Στην ερώτηση δηλαδή, πόσο με άλλαξε ο δίσκος, ως προς το πόσο «πηραν τα μυαλά μου αερα» θα έλεγα ότι δεν την έχω δει έτσι και δεν νομίζω να μου συμβεί κιόλας. (Αν το διαπιστώσετε εσείς στην πορεία, παρακαλώ να μου το πείτε!!!!)
Εκείνο πάντως που άλλαξε μετά τον «Τίγρη» είναι ότι λέω στο πρόγραμμα (στο «Άλσος») κομμάτια μέσα απ’ το δίσκο και τα τραγουδάει μαζί μου και ο κόσμος, κάτι που δείχνει δηλαδή ότι έχει κιόλας «επικοινωνήσει» η δουλειά αυτή του Σταμάτη Κραουνάκη με το κοινό. Κι εδώ που τα λέμε, είναι κομμάτια …που βρίσκουν στόχο.
Ααααα και κάτι ακόμα άλλαξε! Μου ζητούν πια περισσότερες συνεντεύξεις! (Για να κλείσω όπως ξεκίνησα, με χιούμορ)»
Βρείτε το album σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες:
https://StamatisKraounakis.lnk.to/LaikaTragoudiaOTigris
Ο «πολύς» Σταμάτης Κραουνάκης ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά με την «Τίγρη» του, τα 15 νέα λαϊκά «κραουνακικά» τραγούδια που έγραψε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid – 19 και βρήκαν «φωνή» μέσα από τον εξαιρετικό Χρήστο Γεροντίδη και φυσικά την πάντα παρούσα Δήμητρα Γαλάνη.
Η ηχογράφηση του άλμπουμ ξεκίνησε από τον Μάρτιο του 2023 και ολοκληρώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο όπου και ο Σταμάτης κάλεσε την Μαργαρίτα Μάτσα και την ρώτησε αν την ενδιέφερε να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ. Η απάντηση φυσικά ήταν θετική και σύντομα προχώρησε η συνεργασία και η κυκλοφορία…
Από τα δεκαπέντε συνολικά τραγούδια του άλμπουμ, στα δέκα ακούμε τον Χρήστο Γεροντίδη, χρόνια συνεργάτη του Σταμάτη στην Σπείρα Σπείρα, στην πρώτη του δισκογραφική δουλειά. Τον είχαμε δει άλλωστε και στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη στην παράσταση της Σπείρας και του Σταμάτη «Όταν έχω εσένα» αλλά και στο θέατρο στις «Εκκλησιάζουσες» (2019), «Duende» (2018) και «Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία» (2017).
Η φωνή του, ξεχωριστή. Διαφορετική. Σίγουρα κατάλληλη για τα τραγούδια του Σταμάτη που απαιτούν εκτός από πολύ καλή τεχνική και μια θεατρική ερμηνευτική δεινότητα και ο Χρήστος φαίνεται να διαθέτει τα «απαραίτητα συστατικά» για να κατεβάσει τα τραγούδια στους – πολλούς – ακροατές. Μας φέρνουν στο νου καταγωγές, μνήμες, ατόφια λαϊκά τραγούδια που μας λείπουν και θέλουμε να ακούμε.
Προσωπικά, μου θύμισε πολύ την εποχή του «Τι είναι η πατρίδα μας» και του «Μόνο μια φορά» όταν ο Σταμάτης τότε μας σύστησε τον Κώστα Μακεδόνα ως τον «νέο λαϊκό τραγουδιστή». Τότε το στοίχημα το κέρδισε. Κάτι παρόμοιο διαφαίνεται και με την περίπτωση του Χρήστου. Έχει τη στόφα, τη φωνή, τον τρόπο. Οι εποχές μπορεί να έχουν αλλάξει για τη δισκογραφία, δε σημαίνει όμως ότι δεν κυοφορούνται νέοι καλλιτέχνες και μάλιστα με εξαιρετικά προσόντα.
Η συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη στο δίσκο με τρία τραγούδια «Η γατούλα», «Κωνσταντινούπολη», «Απόψε πάλι (Για τη Σοφία Βέμπο) είναι καταλυτική. Δίνει τις «ανάσες» που χρειάζεται ο ακροατής για να αφομοιώσει τους στίχους και παράλληλα η φωνή της λειτουργεί πραγματικά λυτρωτικά. Τόσο στη χαδιάρα «Γατούλα», την γεμάτο άρωμα και μνήμες «Κωνσταντινούπολη» αλλά και το αισθαντικό «Απόψε πάλι».
Το άλμπουμ ανοίγει το ορχηστρικό «Μπάντα στο θέμα της Ζέτας» ενώ το φινάλε κάνει ο ίδιος ο Σταμάτης με «Το ψηστήρι», ένα κατεξοχήν «Κραουνακικό» τραγούδι γεμάτο χρώματα!
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για το εξώφυλλο του άλμπουμ, μια αθώα Τίγρη που κοιτάζει σαστισμένη το σήμερα και «βάφτισε» το άλμπουμ και φιλοτεχνήθηκε από την Τζίνα Παπαδοπούλου.
Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο του Τάκη Αργυρίου (Studio 111), στο Μοσχάτο
Από το σημείωμα του άλμπουμ, δυο φράσεις του Σταμάτη Κραουνάκη για τον «Τίγρη»:
«Εύχομαι να παιχτεί στις παρέες, στις ταβέρνες, από αυτοσχέδιους παντού παίκτες.
Σαν υλικό που το ξέραμε από πάντα και ξαφνικά από μία σχισμή στο χώμα ξεφύτρωσε μέσα στην εποχή.
Καλές βόλτες. καλά παιξίματα!
Σ.Κ.»
Ο Χρήστος Γεροντίδης μιλάει στο www.ogdoo.gr για το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ «Η Τίγρης» και τη συνεργασία του με τον Σταμάτη Κραουνάκη.
«Πόσο με άλλαξε ο δίσκος; Λοιπόν, θ’ απαντήσω με χιούμορ αλλά και με απόλυτη ειλικρίνεια. Ξεκινώντας απ’ το πρώτο, θα σας έλεγα ότι μάλλον θα με άλλαζε αν βρισκόταν στην κορυφή των παγκόσμιων charts για έξι μήνες συνεχώς! Επειδή αυτό όπως καταλαβαίνουμε δεν είναι εφικτό, πάμε τώρα στις «κανονικές» απαντήσεις.
Αρχικά θεωρώ ότι μια προσωπική δισκογραφία και μάλιστα η πρώτη, δεν είναι δυνατόν να σε αλλάξει, εκτός κι αν ο χαρακτήρας σου είναι να πετάς στα σύννεφα.
Επίσης, για να γίνει μια δισκογραφική δουλειά με κεντρικό άξονα εσένα, δεν προκύπτει από την μια μέρα στην άλλη. Τουλάχιστον εμένα δεν μου ήρθε έτσι. Μέχρι να δημιουργηθεί ο «Τίγρης» προϋπάρχουν αναρίθμητες ώρες στο σανίδι, αναρίθμητα live, πολλά ξενύχτια, πολλές ώρες κούρασης, πολλές πρόβες, πολλές ανασφάλειες, πολλά άγχη.
Όλα αυτά λοιπόν σου διαμορφώνουν έναν χαρακτήρα που έχει «χτιστεί» καλλιτεχνικά σιγά σιγά κι όταν φτάνει ο πρώτος δίσκος, έχεις βέβαια χαρά δεν λέω το αντίθετο, αλλά έχεις και πολύ μεγάλη αγωνία.
Στην δική μου την περίπτωση δε, μέχρι να προκύψει ο δίσκος, είχαν προηγηθεί κάμποσες συμμετοχές σε συλλογικές δισκογραφικές δουλειές, συν το single «Ο Παίχτης» του Φοίβου Δεληβοριά, οπότε είχα πάρει μια «μυρωδιά» από το πώς είναι να ακούς τον εαυτό σου σε cd, ή στο ραδιόφωνο.
Στην ερώτηση δηλαδή, πόσο με άλλαξε ο δίσκος, ως προς το πόσο «πηραν τα μυαλά μου αερα» θα έλεγα ότι δεν την έχω δει έτσι και δεν νομίζω να μου συμβεί κιόλας. (Αν το διαπιστώσετε εσείς στην πορεία, παρακαλώ να μου το πείτε!!!!)
Εκείνο πάντως που άλλαξε μετά τον «Τίγρη» είναι ότι λέω στο πρόγραμμα (στο «Άλσος») κομμάτια μέσα απ’ το δίσκο και τα τραγουδάει μαζί μου και ο κόσμος, κάτι που δείχνει δηλαδή ότι έχει κιόλας «επικοινωνήσει» η δουλειά αυτή του Σταμάτη Κραουνάκη με το κοινό. Κι εδώ που τα λέμε, είναι κομμάτια …που βρίσκουν στόχο.
Ααααα και κάτι ακόμα άλλαξε! Μου ζητούν πια περισσότερες συνεντεύξεις! (Για να κλείσω όπως ξεκίνησα, με χιούμορ)»
Βρείτε το album σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες:
https://StamatisKraounakis.lnk.to/LaikaTragoudiaOTigris
