Σαν μια ραδιοφωνική εκπομπή.
Η ζωή είναι… τραγούδια και τα τραγούδια… ζωή.
Να το πω αλλιώς: πόσο άχαρη θα ήταν η ζωή χωρίς τραγούδια.
Την αφορμή δίνουν οι Παγκόσμιες Ημέρες…
Ζηλεύω τα πουλιά γιατί έχουνε φτερά
κι αλλάζουνε πατρίδες κάθε τόσο.
Ζηλεύω τα πουλιά, αχ να ‘μουν σαν κι αυτά,
να φύγω και ελεύθερος να νιώσω.
Αυτά έγραφαν οι Νίκος Λουκάς και Γιώργος Γιαννόπουλος και μελοποιούσε ο Θανάσης Πολυκανδριώτης βαπτίζοντας εμμέσως πλην σαφώς το δεύτερο μεγάλο δίσκο του Στέλιου Καζαντζίδη, κατά την επάνοδό του στη δισκογραφία το 1987 μετά από δωδεκάχρονη σιωπή.
Ο «Ελεύθερος», κυκλοφόρησε το 1988 με πρωτοποριακό κάτασπρο εξώφυλλο, χωρίς καμιά φωτογραφία του ερμηνευτή και των συντελεστών του, μόνο με το ονοματεπώνυμό του και φυσικά τον τίτλο.
18 χρόνια πριν ένα «Άσπρο Περιστέρι» αναζητούσε «Της γης το χρυσάφι». Μαζί του ο Χατζιδάκις, ο Γκάτσος, ο Σπανός και η Δήμητρα Γαλάνη
Το δίδυμο Καλδάρας – Σαμολαδάς έχει γεννήσει πανέμορφα τραγούδια σαν αυτό που σμίγει τον Γιάννη Πάριο με τη Χάρις Αλεξίου.
Αχ καναρίνι μου, καναρινάκι μου
αχ καναρίνι μου γλυκό,
Αλλά κι αυτά τ’ αηδόνια του Ζαμπέτα και του Τσάντα τραγουδισμένα απ’ τον αηδονόλαλο Σταμάτη Κόκοτα…
Επιστροφή ή μάλλον παραμονή στα πολυλατρεμένα «Χελιδόνια»… του Νικολόπουλου, του Παπαδόπουλου και της Χαρούλας.
Ο ρυθμός καλά κρατεί, το ύφος αλλάζει…
Κώστας Κλάββας, Αλέξης Αλεξόπουλος… εδώ με τα ξακουστά αηδόνια του ελαφρού… Βογιατζής και Βάνου.
Να ‘ρθούμε πάλι στα αθάνατα 9/8.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
Να πάει στη μάνα υπομονή
Συνεχίζουμε… με τραγούδια για πουλιά… Η μουσική είναι του Μανώλη Καρπάθιου, οι στίχοι του γράφοντας και η ερμηνεία του σπουδαίου Μανώλη Μητσιά.
Άραγε χελιδόνι μου
Ξανά θ’ ανταμωθούμε…
Όπως επισημαίνει ο Θανάσης Γιώγλου, βιογράφος του Σταύρου Κουγιουμτζή:
“Μελετώντας τη δισκογραφία του Σταύρου Κουγιουμτζή, επεσήμανα 59 τραγούδια μέσα στα οποία υπάρχουν τα πουλιά, κυριολεκτικά ή μεταφορικά. 16 με στίχους δικούς του κι άλλα 43 με λόγια άλλων στιχουργών.
Περιστέρια, χελιδόνια, αηδόνια, πουλιά του πάνω, αλλά και του κάτω κόσμου... Είναι χαρακτηριστικό πως το πρώτο τραγούδι που παρουσίασε ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ήταν «Το περιστεράκι», που τραγούδησε η Ζωή Κουρούκλη το 1961”.
Πλησιάζοντας στο τέλος ένα… τραγούδι της αρχής. Οι θρυλικοί Γλάροι του Μεϊμάρη και του Τσάντα με τον Πάνο Γαβαλά και τη Βούλα Γκίκα. Ξεκινάμε…
Φινάλε με +1… καθότι ο γράφων είναι αν όχι θεσμοθέτης του εκ των θεσμοθετών του.
Μια άγνωστη «δική» μου στιγμή παρέα με το Χρήστο Παπαδόπουλο και το Λάμπρο Καρελά…
Σαν πουλιά στο φως
Σαν πουλιά ξανά…
*Εννοείται πως υπάρχουν...πάμπολλα ακόμη τραγούδια με ανάλογες αναφορές.
Η ζωή είναι… τραγούδια και τα τραγούδια… ζωή.
Να το πω αλλιώς: πόσο άχαρη θα ήταν η ζωή χωρίς τραγούδια.
Την αφορμή δίνουν οι Παγκόσμιες Ημέρες…
Ζηλεύω τα πουλιά γιατί έχουνε φτερά
κι αλλάζουνε πατρίδες κάθε τόσο.
Ζηλεύω τα πουλιά, αχ να ‘μουν σαν κι αυτά,
να φύγω και ελεύθερος να νιώσω.
Αυτά έγραφαν οι Νίκος Λουκάς και Γιώργος Γιαννόπουλος και μελοποιούσε ο Θανάσης Πολυκανδριώτης βαπτίζοντας εμμέσως πλην σαφώς το δεύτερο μεγάλο δίσκο του Στέλιου Καζαντζίδη, κατά την επάνοδό του στη δισκογραφία το 1987 μετά από δωδεκάχρονη σιωπή.
Ο «Ελεύθερος», κυκλοφόρησε το 1988 με πρωτοποριακό κάτασπρο εξώφυλλο, χωρίς καμιά φωτογραφία του ερμηνευτή και των συντελεστών του, μόνο με το ονοματεπώνυμό του και φυσικά τον τίτλο.
18 χρόνια πριν ένα «Άσπρο Περιστέρι» αναζητούσε «Της γης το χρυσάφι». Μαζί του ο Χατζιδάκις, ο Γκάτσος, ο Σπανός και η Δήμητρα Γαλάνη
Το δίδυμο Καλδάρας – Σαμολαδάς έχει γεννήσει πανέμορφα τραγούδια σαν αυτό που σμίγει τον Γιάννη Πάριο με τη Χάρις Αλεξίου.
Αχ καναρίνι μου, καναρινάκι μου
αχ καναρίνι μου γλυκό,
Αλλά κι αυτά τ’ αηδόνια του Ζαμπέτα και του Τσάντα τραγουδισμένα απ’ τον αηδονόλαλο Σταμάτη Κόκοτα…
Επιστροφή ή μάλλον παραμονή στα πολυλατρεμένα «Χελιδόνια»… του Νικολόπουλου, του Παπαδόπουλου και της Χαρούλας.
Ο ρυθμός καλά κρατεί, το ύφος αλλάζει…
Κώστας Κλάββας, Αλέξης Αλεξόπουλος… εδώ με τα ξακουστά αηδόνια του ελαφρού… Βογιατζής και Βάνου.
Να ‘ρθούμε πάλι στα αθάνατα 9/8.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
Να πάει στη μάνα υπομονή
Συνεχίζουμε… με τραγούδια για πουλιά… Η μουσική είναι του Μανώλη Καρπάθιου, οι στίχοι του γράφοντας και η ερμηνεία του σπουδαίου Μανώλη Μητσιά.
Άραγε χελιδόνι μου
Ξανά θ’ ανταμωθούμε…
Όπως επισημαίνει ο Θανάσης Γιώγλου, βιογράφος του Σταύρου Κουγιουμτζή:
“Μελετώντας τη δισκογραφία του Σταύρου Κουγιουμτζή, επεσήμανα 59 τραγούδια μέσα στα οποία υπάρχουν τα πουλιά, κυριολεκτικά ή μεταφορικά. 16 με στίχους δικούς του κι άλλα 43 με λόγια άλλων στιχουργών.
Περιστέρια, χελιδόνια, αηδόνια, πουλιά του πάνω, αλλά και του κάτω κόσμου... Είναι χαρακτηριστικό πως το πρώτο τραγούδι που παρουσίασε ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ήταν «Το περιστεράκι», που τραγούδησε η Ζωή Κουρούκλη το 1961”.
Πλησιάζοντας στο τέλος ένα… τραγούδι της αρχής. Οι θρυλικοί Γλάροι του Μεϊμάρη και του Τσάντα με τον Πάνο Γαβαλά και τη Βούλα Γκίκα. Ξεκινάμε…
Φινάλε με +1… καθότι ο γράφων είναι αν όχι θεσμοθέτης του εκ των θεσμοθετών του.
Μια άγνωστη «δική» μου στιγμή παρέα με το Χρήστο Παπαδόπουλο και το Λάμπρο Καρελά…
Σαν πουλιά στο φως
Σαν πουλιά ξανά…
*Εννοείται πως υπάρχουν...πάμπολλα ακόμη τραγούδια με ανάλογες αναφορές.
