Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει ο τραγουδιστής Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ελλάδα και φως!
Όμως υπάρχουν και απρόοπτα.
Μάρτιος του 1961, στη σκηνή του «Κεντρικόν». Συναυλία με την ορχήστρα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας που μεταδιδόταν ζωντανά στο ραδιόφωνο. Διηύθυνε ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Μάνος Χατζιδάκις συμμετείχε σε δύο τραγούδια παίζοντας πιάνο και Μανώλης Χιώτης ήταν σολίστ στο μπουζούκι. Τραγουδούσαν ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, η Μαίρη Λίντα, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και σε πρώτη εμφάνιση ο Τέρης Χρυσός. Τη συναυλία παρουσίαζε η Μάρω Κοντού.
Λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Μπιθικώτσης κοκκαλώνει απ’ το τρακ. Ήταν συνηθισμένος να τραγουδά σε νυχτερινά κέντρα και σε θέατρα με… εστέτ κοινό!
Φωνάζει την Κοντού και της λέει: «Μαίρη, έλα να σου πω, δεν είμαι καλά, έχω τρακ, δεν μπορώ να τραγουδήσω, πες ότι είμαι άρρωστος». «Τι είναι αυτά που λες;», ήταν η απάντηση της Κοντού. «Βγες και τραγούδα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».
Ο Μπιθικώτσης όμως είναι ανήμπορος. «Δεν βγαίνει η φωνή μου, δεν μπορώ Μαιρούλα μου». Και τότε η παρουσιάστρια της εκδήλωσης βλέποντας το ψυχολογικό του μπλακ άουτ του δίνει μια… ξεγυρισμένη σφαλιάρα.
«Ήταν η μοναδική γυναίκα που με χαστούκισε στη ζωή μου…», θα πει χρόνια αργότερα στη συνάντηση με τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας «Το Έθνος» ο Μπιθικώτσης.
Για την ιστορία τελικά πείστηκε να βγει στη σκηνή αλλά δεν κατάφερε και να ολοκληρώσει το «Σε πότισα Ροδόσταμο».
Αποχώρησε επικαλούμενος ασθένεια. Ήταν ο Θεοδωράκης που μετά την παρέμβαση της Κοντού ανέλαβε στη θέση του το τραγούδι, συνεχίζοντας παράλληλα και τη διεύθυνση της ορχήστρας.
Ο κόσμος συζητούσε για καιρό αυτό το «απρόοπτο» του Μπιθικώτση. Μάλιστα ο Μποστ το έκανε και γελοιογραφία με το δικό του μοναδικό τρόπο.
ΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΕ Η ΠΕΡΙΠΤΟΣΙΣ ΜΠΙΘΙΚΟΤΣΗ
«Ανωμαλίε εις τας συναβλίε»
Τι έπαθε Γρηγόρη μου, τι έχεις που μ’ αφίνης;
θέλης να φέρω το γιατρό ή θες νερό της κρήνης;
Ήσουν γλικός, ίσουν καλώς, είχες τις χάρες όλες,
ανοίχτε τη γραβάτα του, τραβάτε του τις σόλες,
βγάλτε του τα παπούτσεια του, αέρα στο αγόρη!
Τι έπαθες αοιδόνη μου κε φίλε μου Γρηγόρη;
Γυιέ μου, εγώ δεν χάθικα, θα κσαπλοθό λιγάκη,
το μεσιμέρη έφαγα ισπανικό λαδάκι,
τραγούδησε στη θέσι μου, διευθύνοντος συνχρόνως,
να κάτσω εν τω μεταξί εντός του «Κεντρικώνος».
Μη μου τραβάς τον ρουχισμόν, μη μου τραβάς τις σόλες,
πες ν’ αρχινήσουν τα βιολιά, να πέξουν κε οι βιόλαις.
Σε λίγο θα γενώ καλλά, σε λίγο θα περάση,
μπήκε στις φλέβες μου πολύ κε μ’ έχη διαπεράση.
( Το «ισπανικό λάδι» αναφέρεται διεθνές σκάνδαλο της εποχής, διατροφικό και άκρως επικίνδυνο)
Όμως υπάρχουν και απρόοπτα.
Μάρτιος του 1961, στη σκηνή του «Κεντρικόν». Συναυλία με την ορχήστρα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας που μεταδιδόταν ζωντανά στο ραδιόφωνο. Διηύθυνε ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Μάνος Χατζιδάκις συμμετείχε σε δύο τραγούδια παίζοντας πιάνο και Μανώλης Χιώτης ήταν σολίστ στο μπουζούκι. Τραγουδούσαν ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, η Μαίρη Λίντα, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και σε πρώτη εμφάνιση ο Τέρης Χρυσός. Τη συναυλία παρουσίαζε η Μάρω Κοντού.
Λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Μπιθικώτσης κοκκαλώνει απ’ το τρακ. Ήταν συνηθισμένος να τραγουδά σε νυχτερινά κέντρα και σε θέατρα με… εστέτ κοινό!
Φωνάζει την Κοντού και της λέει: «Μαίρη, έλα να σου πω, δεν είμαι καλά, έχω τρακ, δεν μπορώ να τραγουδήσω, πες ότι είμαι άρρωστος». «Τι είναι αυτά που λες;», ήταν η απάντηση της Κοντού. «Βγες και τραγούδα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».
Ο Μπιθικώτσης όμως είναι ανήμπορος. «Δεν βγαίνει η φωνή μου, δεν μπορώ Μαιρούλα μου». Και τότε η παρουσιάστρια της εκδήλωσης βλέποντας το ψυχολογικό του μπλακ άουτ του δίνει μια… ξεγυρισμένη σφαλιάρα.
«Ήταν η μοναδική γυναίκα που με χαστούκισε στη ζωή μου…», θα πει χρόνια αργότερα στη συνάντηση με τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας «Το Έθνος» ο Μπιθικώτσης.
Για την ιστορία τελικά πείστηκε να βγει στη σκηνή αλλά δεν κατάφερε και να ολοκληρώσει το «Σε πότισα Ροδόσταμο».
Αποχώρησε επικαλούμενος ασθένεια. Ήταν ο Θεοδωράκης που μετά την παρέμβαση της Κοντού ανέλαβε στη θέση του το τραγούδι, συνεχίζοντας παράλληλα και τη διεύθυνση της ορχήστρας.
Ο κόσμος συζητούσε για καιρό αυτό το «απρόοπτο» του Μπιθικώτση. Μάλιστα ο Μποστ το έκανε και γελοιογραφία με το δικό του μοναδικό τρόπο.
ΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΕ Η ΠΕΡΙΠΤΟΣΙΣ ΜΠΙΘΙΚΟΤΣΗ
«Ανωμαλίε εις τας συναβλίε»
Τι έπαθε Γρηγόρη μου, τι έχεις που μ’ αφίνης;
θέλης να φέρω το γιατρό ή θες νερό της κρήνης;
Ήσουν γλικός, ίσουν καλώς, είχες τις χάρες όλες,
ανοίχτε τη γραβάτα του, τραβάτε του τις σόλες,
βγάλτε του τα παπούτσεια του, αέρα στο αγόρη!
Τι έπαθες αοιδόνη μου κε φίλε μου Γρηγόρη;
Γυιέ μου, εγώ δεν χάθικα, θα κσαπλοθό λιγάκη,
το μεσιμέρη έφαγα ισπανικό λαδάκι,
τραγούδησε στη θέσι μου, διευθύνοντος συνχρόνως,
να κάτσω εν τω μεταξί εντός του «Κεντρικώνος».
Μη μου τραβάς τον ρουχισμόν, μη μου τραβάς τις σόλες,
πες ν’ αρχινήσουν τα βιολιά, να πέξουν κε οι βιόλαις.
Σε λίγο θα γενώ καλλά, σε λίγο θα περάση,
μπήκε στις φλέβες μου πολύ κε μ’ έχη διαπεράση.
( Το «ισπανικό λάδι» αναφέρεται διεθνές σκάνδαλο της εποχής, διατροφικό και άκρως επικίνδυνο)
