Στα 69 του έφυγε από τη ζωή ο στιχουργός πολλών και μεγάλων επιτυχιών Λευτέρης Χαψιάδης…
Ανάμεσά τους το εμβληματικό «Μία είναι η ουσία»,το «οικόσημό» του, όπως το αποκαλούσε ο ίδιος, με τη μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και την ερμηνεία της Χαρούλας, αλλά και δεκάδες άλλα, τα περισσότερα από τα οποία κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’80. Τους τελευταίους μήνες αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ τις τελευταίες μέρες νοσηλευόταν στο ΠΓΝΑ.
Με τον Λευτέρη Χαψιάδη γνωριστήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Οι αφηγήσεις του σχετικά με τη διαδρομή του στο τραγούδι – και όχι μόνο – ήταν απολαυστικές. Κι έχω την αίσθηση πως δεν ήταν απολαυστικές μόνο για τον συνομιλητή του, αλλά και για τον ίδιο. Του άρεσε πολύ να μιλάει για τα παλιά και να αποκαλύπτει κρυφές ιστορίες της ελληνικής δισκογραφίας. Αν και μας χώριζαν αρκετά χιλιόμετρα (εκείνος ζούσε μόνιμα στα Κοίλα του Έβρου, εγώ στην Καλαμαριά), είχαμε συναντηθεί αρκετές φορές με διαφορετική, κάθε φορά, αφορμή.
Τελευταία φορά που τον είδα ήταν τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου του με τίτλο «Κάθε τραγούδι και καημός» (όπου ήμουν ομιλητής), στο κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος» της Θεσσαλονίκης στις 27 Νοεμβρίου 2016.
Όμως, λίγες μέρες πριν, την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, «άρπαξα» την ευκαιρία της προσωρινής διαμονής του στη Θεσσαλονίκη και τον προσκάλεσα στην εκπομπή μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Μαζί του, κουβεντιάσαμε για τη μακρόχρονη διαδρομή του στην ελληνική μουσική, καθώς και για τα βιβλία του, ακούγοντας παράλληλα κάποιες από τις μεγάλες (και όχι μόνο) επιτυχίες του, που ηχογραφήθηκαν από το 1983, που πρωτομπήκε στη δισκογραφία και μετά. Οι αφηγήσεις του ήταν, όπως πάντα, απολαυστικές και ο ραδιοφωνικός χρόνος των δυο ωρών αμείλικτος και πολύ λίγος, για να φιλοξενήσει τον χειμαρρώδη και τα τραγούδια του… Δώσαμε τότε την υπόσχεση πως θα τα ξαναπούμε, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ…
Δυστυχώς, ο «Άγιος Πέτρος» δεν «αρρώστησε» και φέτος…
Καλό ταξίδι Λευτέρη…
Στο video μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη την εκπομπή.
Ανάμεσά τους το εμβληματικό «Μία είναι η ουσία»,το «οικόσημό» του, όπως το αποκαλούσε ο ίδιος, με τη μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και την ερμηνεία της Χαρούλας, αλλά και δεκάδες άλλα, τα περισσότερα από τα οποία κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’80. Τους τελευταίους μήνες αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ τις τελευταίες μέρες νοσηλευόταν στο ΠΓΝΑ.
Με τον Λευτέρη Χαψιάδη γνωριστήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Οι αφηγήσεις του σχετικά με τη διαδρομή του στο τραγούδι – και όχι μόνο – ήταν απολαυστικές. Κι έχω την αίσθηση πως δεν ήταν απολαυστικές μόνο για τον συνομιλητή του, αλλά και για τον ίδιο. Του άρεσε πολύ να μιλάει για τα παλιά και να αποκαλύπτει κρυφές ιστορίες της ελληνικής δισκογραφίας. Αν και μας χώριζαν αρκετά χιλιόμετρα (εκείνος ζούσε μόνιμα στα Κοίλα του Έβρου, εγώ στην Καλαμαριά), είχαμε συναντηθεί αρκετές φορές με διαφορετική, κάθε φορά, αφορμή.
Τελευταία φορά που τον είδα ήταν τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου του με τίτλο «Κάθε τραγούδι και καημός» (όπου ήμουν ομιλητής), στο κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος» της Θεσσαλονίκης στις 27 Νοεμβρίου 2016.
Όμως, λίγες μέρες πριν, την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, «άρπαξα» την ευκαιρία της προσωρινής διαμονής του στη Θεσσαλονίκη και τον προσκάλεσα στην εκπομπή μου «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Μαζί του, κουβεντιάσαμε για τη μακρόχρονη διαδρομή του στην ελληνική μουσική, καθώς και για τα βιβλία του, ακούγοντας παράλληλα κάποιες από τις μεγάλες (και όχι μόνο) επιτυχίες του, που ηχογραφήθηκαν από το 1983, που πρωτομπήκε στη δισκογραφία και μετά. Οι αφηγήσεις του ήταν, όπως πάντα, απολαυστικές και ο ραδιοφωνικός χρόνος των δυο ωρών αμείλικτος και πολύ λίγος, για να φιλοξενήσει τον χειμαρρώδη και τα τραγούδια του… Δώσαμε τότε την υπόσχεση πως θα τα ξαναπούμε, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ…
Δυστυχώς, ο «Άγιος Πέτρος» δεν «αρρώστησε» και φέτος…
Καλό ταξίδι Λευτέρη…
Στο video μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη την εκπομπή.
