Ήταν θυμάμαι Απρίλης του 2023 όταν ο κύριος Νίκος Αναγνωστάκης μας εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μίας νέας δουλειάς του Μανώλη Λιδάκη.
Δεν ήξερα τον Μανώλη, άρχισα να ρωτάω από εδώ και από εκεί, ανθρώπους που τον ήξεραν ή που είχαν συνεργαστεί μαζί του και η αλήθεια είναι ότι μου είπαν πράγματα που αν ίσχυαν δεν θα ήταν πολύ βοηθητικά στην εξέλιξη της δουλειάς. Όμως ο θαυμασμός μου για τον Μανώλη και οι δυσκολίες που έχω αντιμετωπίσει είτε στο επάγγελμα του τραγουδοποιού είτε σε αυτό του παραγωγού, αλλά και η επιθυμία του κυρίου Αναγνωστάκη, με έκαναν να σηκώσω το τηλέφωνο και να καλέσω τον Μανώλη.
Ήταν επιφυλακτικός σε νέες γνωριμίες, το περίμενα, αφού στον «πρωταθλητισμό» οποιουδήποτε επαγγέλματος υπάρχουν πάντα και οι άνθρωποι που έρχονται κοντά μόνο και μόνο για να κλέψουν από την λάμψη του πρωταθλητή και ο Μανώλης έχει πολλές περγαμηνές στο τραγούδι και μεγάλη αναγνώριση. Η εμπιστοσύνη όμως στο πρόσωπο του Νίκου Αναγνωστάκη αλλά και η κουβέντες μας πέρα από την δουλειά, άρχισε να δημιουργεί το κλίμα της συνεργασίας που ακολούθησε.
Καταλήξαμε ότι θέλαμε να κάνουμε έναν δίσκο με διασκευές σε μία λιτή αλλά ενδιαφέρουσα μουσική μορφή. Διασκευές σε τραγούδια που έχουν πει μεγάλες Κυρίες του ελληνικού τραγουδιού. Κάποια στιγμή είπα στον Μανώλη ότι αυτό έχει ξαναγίνει, αλλά μετά σκέφτηκα, και που έχει ξαναγίνει, τι έγινε; Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Λιδάκη. Αμέσως σκέφτηκα ότι ο καταλληλότερος ενορχηστρωτής θα είναι ο Νίκος Γύρας, ο ικανός φίλος μου που κατά τα λεγόμενα του ο Λιδάκης είναι ένα κεφάλαιο που έχει καθορίσει πτυχές από την μουσική του πορεία. Πέρα από τις γνώσεις και το ταλέντο του Γύρα, το ότι θαύμαζε τον Μανώλη ήταν σπουδαίο για εμένα γιατί η δουλειά αυτή βασίζεται στην αγάπη, με αυτή ξεπερνάς πολλές αδυναμίες. Ο Γύρας έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και ξεκλείδωσε τον Μανώλη, με το να του θυμίσει σε κομβικές στιγμές τις ερμηνευτικές του δυνατότητες.
Αρχίσαμε να μιλάμε ώρες ατέλειωτες για το ρεπερτόριο στα τηλέφωνα, μιας και ο Μανώλης κατοικεί στην Κρήτη. Σβήναμε γράφαμε, διαφωνούσαμε έντονα, και στο τέλος σχεδόν…Καταλήξαμε. Λέω σχεδόν γιατί ένα τραγούδι έμεινε εκτός.
Ο Γύρας άρχισε να ενορχηστρώνει, αλλά έλειπε άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα, ποιος ηχολήπτης θα ταίριαζε σε αυτή την δουλειά. Κατέληξα στον Κώστα Κυριακίδη, πέρα από την αισθητική του έχει και μία μεγάλη αρετή, την υπομονή. Χρειάστηκε σε αυτή την δουλειά λόγω γενικότερων ευαισθησιών που υπήρχαν και από μέρους του Μανώλη και από μέρους μου στον τομέα της παραγωγής.
Ο Γύρας ενορχήστρωνε τα τραγούδια πήγαιναν με viber στον Μανώλη τα άκουγε, τα ενέκρινε και προχωράγαμε, πάλι με διαφωνίες αλλά στο τέλος με έναν μαγικό τρόπο γινόταν αυτό που έκανε καλό στην δουλειά. Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον Νίκο Τριαλόνη ηχολήπτη από την Κρήτη που έκανε το αρχικό ντέμο με τον Μανώλη και βοήθησε γενικότερα, αλλά και στον Νίκο Παπαναστασίου που και αυτός βοήθησε με τον τρόπο του.
Το τριήμερο των εκλογών τον Ιούνιο κανονίσαμε να έρθει ο Μανώλης στην Αθήνα να ηχογραφήσουμε. Το μόνο του πρόβλημα ήταν που θα άφηνε στα σκυλιά του που τα υπεραγαπάει. Αλλά έπρεπε να ηχογραφήσουμε τις φωνές εδώ στην Αθήνα, δεν θα ήμουν ήρεμος αν αυτό δεν θα γινόταν.
Ο Μανώλης ήρθε μία Παρασκευή κατευθείαν από το αεροδρόμιο. Το ότι του άρεσε πολύ αυτή η δουλειά και το ότι κάνει το κάνει με όλη του την ψυχή, τον ώθησε να θέλει την ίδια μέρα, παρά την κούραση, να περάσει «κορδέλα», (το ένα πίσω από το άλλο), αναγνωριστικά όλα τα κομμάτια. Σχεδόν κοιμήθηκε πάνω στην κονσόλα. Την επόμενη μέρα, το Σάββατο αρχίσαμε την δουλειά, με πολύ όρεξη και την καθοδήγηση του Γύρα. Ενώ κανονικά θα έφευγε την Δευτέρα ένα απρόσμενο γεγονός τον ανάγκασε να φύγει τελικά το Σάββατο. Πραγματικά δεν θα είχαμε τραγούδια ολοκληρωμένα αν ο τραγουδιστής μας δεν ήταν ο Λιδάκης, που μέσα σε λίγες ώρες μας έδωσε υλικό για να δουλέψουμε. Βέβαια μεγάλο ρόλο έπαιξε και η υπομονή – επιμονή του Κυριακίδη.
Μετά μπήκαμε σε ένα άλλο κεφάλαιο αυτό του να επιλέξουμε τραγουδίσματα. Δεν ήταν εύκολο. Λόγω της απόστασης και κάποιων διαφωνιών. Σε κάποια φάση κουράστηκα και δεν ήμουν εύκολος στην επικοινωνία πράγμα που ενόχλησε τον Μανώλη αλλά μετά το βρήκαμε πάλι. Κάπου εκεί μπορώ να πω ότι γίναμε φίλοι. Προτιμώ σε μία δουλειά να φτάσουμε κάποια στιγμή στα κόκκινα και στα «γαλλικά» παρά να υπάρχει υποκρισία. Εξάλλου το λέει και στο σημείωμα του ο Λιδάκης, κάθε καβγαδάκι τελείωνε με αγάπη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα Γενάρη του 2024 που έχουμε τελειώσει μία εργασία που μας έχει κάνει όλους, στο Όγδοο, πολύ υπερήφανους που έχουμε στα χέρια μας τον νέο δίσκο του Μανώλη. Κόντρα σε αυτούς που είπαν ότι δεν θα τελειώναμε ποτέ. Έντεκα τραγούδια που είμαι σίγουρος ότι οι τραγουδίστριες, όσες είναι στην ζωή, που τα είπαν σε πρώτη εκτέλεση αλλά και οι δημιουργοί των τραγουδιών θα χαμογελάσουν από χαρά με τις ερμηνείες του Μανώλη.
Σε λίγο καιρό θα έχουμε ένα συλλεκτικό βινύλιο, φιλοτεχνημένο από τον σκιτσογράφο Φώτη Φωτίου πάνω σε μία ιδέα όλων μας. Στην πλάκα του βινυλίου έχουμε αποτυπώσει όλα τα συναισθήματα που μας δημιουργήθηκαν φτιάχνοντας αυτή την δουλειά με αυτόν τον σπουδαίο ερμηνευτή πάνω σε αγαπημένα τραγούδια και όμορφες ενορχηστρώσεις. Στα δεύτερα φωνητικά η Εύα Ξένου που ταίριαξε στο ηχόχρωμα του Μανώλη.
Κυρίες… Τα σέβη μου!
Είναι ο τίτλος της νέας δουλειάς του Μανώλη Λιδάκη και εύχομαι να σας αρέσει και να την αγκαλιάσετε.
Δεν ήξερα τον Μανώλη, άρχισα να ρωτάω από εδώ και από εκεί, ανθρώπους που τον ήξεραν ή που είχαν συνεργαστεί μαζί του και η αλήθεια είναι ότι μου είπαν πράγματα που αν ίσχυαν δεν θα ήταν πολύ βοηθητικά στην εξέλιξη της δουλειάς. Όμως ο θαυμασμός μου για τον Μανώλη και οι δυσκολίες που έχω αντιμετωπίσει είτε στο επάγγελμα του τραγουδοποιού είτε σε αυτό του παραγωγού, αλλά και η επιθυμία του κυρίου Αναγνωστάκη, με έκαναν να σηκώσω το τηλέφωνο και να καλέσω τον Μανώλη.
Ήταν επιφυλακτικός σε νέες γνωριμίες, το περίμενα, αφού στον «πρωταθλητισμό» οποιουδήποτε επαγγέλματος υπάρχουν πάντα και οι άνθρωποι που έρχονται κοντά μόνο και μόνο για να κλέψουν από την λάμψη του πρωταθλητή και ο Μανώλης έχει πολλές περγαμηνές στο τραγούδι και μεγάλη αναγνώριση. Η εμπιστοσύνη όμως στο πρόσωπο του Νίκου Αναγνωστάκη αλλά και η κουβέντες μας πέρα από την δουλειά, άρχισε να δημιουργεί το κλίμα της συνεργασίας που ακολούθησε.
Καταλήξαμε ότι θέλαμε να κάνουμε έναν δίσκο με διασκευές σε μία λιτή αλλά ενδιαφέρουσα μουσική μορφή. Διασκευές σε τραγούδια που έχουν πει μεγάλες Κυρίες του ελληνικού τραγουδιού. Κάποια στιγμή είπα στον Μανώλη ότι αυτό έχει ξαναγίνει, αλλά μετά σκέφτηκα, και που έχει ξαναγίνει, τι έγινε; Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Λιδάκη. Αμέσως σκέφτηκα ότι ο καταλληλότερος ενορχηστρωτής θα είναι ο Νίκος Γύρας, ο ικανός φίλος μου που κατά τα λεγόμενα του ο Λιδάκης είναι ένα κεφάλαιο που έχει καθορίσει πτυχές από την μουσική του πορεία. Πέρα από τις γνώσεις και το ταλέντο του Γύρα, το ότι θαύμαζε τον Μανώλη ήταν σπουδαίο για εμένα γιατί η δουλειά αυτή βασίζεται στην αγάπη, με αυτή ξεπερνάς πολλές αδυναμίες. Ο Γύρας έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και ξεκλείδωσε τον Μανώλη, με το να του θυμίσει σε κομβικές στιγμές τις ερμηνευτικές του δυνατότητες.
Αρχίσαμε να μιλάμε ώρες ατέλειωτες για το ρεπερτόριο στα τηλέφωνα, μιας και ο Μανώλης κατοικεί στην Κρήτη. Σβήναμε γράφαμε, διαφωνούσαμε έντονα, και στο τέλος σχεδόν…Καταλήξαμε. Λέω σχεδόν γιατί ένα τραγούδι έμεινε εκτός.
Ο Γύρας άρχισε να ενορχηστρώνει, αλλά έλειπε άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα, ποιος ηχολήπτης θα ταίριαζε σε αυτή την δουλειά. Κατέληξα στον Κώστα Κυριακίδη, πέρα από την αισθητική του έχει και μία μεγάλη αρετή, την υπομονή. Χρειάστηκε σε αυτή την δουλειά λόγω γενικότερων ευαισθησιών που υπήρχαν και από μέρους του Μανώλη και από μέρους μου στον τομέα της παραγωγής.
Ο Γύρας ενορχήστρωνε τα τραγούδια πήγαιναν με viber στον Μανώλη τα άκουγε, τα ενέκρινε και προχωράγαμε, πάλι με διαφωνίες αλλά στο τέλος με έναν μαγικό τρόπο γινόταν αυτό που έκανε καλό στην δουλειά. Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον Νίκο Τριαλόνη ηχολήπτη από την Κρήτη που έκανε το αρχικό ντέμο με τον Μανώλη και βοήθησε γενικότερα, αλλά και στον Νίκο Παπαναστασίου που και αυτός βοήθησε με τον τρόπο του.
Το τριήμερο των εκλογών τον Ιούνιο κανονίσαμε να έρθει ο Μανώλης στην Αθήνα να ηχογραφήσουμε. Το μόνο του πρόβλημα ήταν που θα άφηνε στα σκυλιά του που τα υπεραγαπάει. Αλλά έπρεπε να ηχογραφήσουμε τις φωνές εδώ στην Αθήνα, δεν θα ήμουν ήρεμος αν αυτό δεν θα γινόταν.
Ο Μανώλης ήρθε μία Παρασκευή κατευθείαν από το αεροδρόμιο. Το ότι του άρεσε πολύ αυτή η δουλειά και το ότι κάνει το κάνει με όλη του την ψυχή, τον ώθησε να θέλει την ίδια μέρα, παρά την κούραση, να περάσει «κορδέλα», (το ένα πίσω από το άλλο), αναγνωριστικά όλα τα κομμάτια. Σχεδόν κοιμήθηκε πάνω στην κονσόλα. Την επόμενη μέρα, το Σάββατο αρχίσαμε την δουλειά, με πολύ όρεξη και την καθοδήγηση του Γύρα. Ενώ κανονικά θα έφευγε την Δευτέρα ένα απρόσμενο γεγονός τον ανάγκασε να φύγει τελικά το Σάββατο. Πραγματικά δεν θα είχαμε τραγούδια ολοκληρωμένα αν ο τραγουδιστής μας δεν ήταν ο Λιδάκης, που μέσα σε λίγες ώρες μας έδωσε υλικό για να δουλέψουμε. Βέβαια μεγάλο ρόλο έπαιξε και η υπομονή – επιμονή του Κυριακίδη.
Μετά μπήκαμε σε ένα άλλο κεφάλαιο αυτό του να επιλέξουμε τραγουδίσματα. Δεν ήταν εύκολο. Λόγω της απόστασης και κάποιων διαφωνιών. Σε κάποια φάση κουράστηκα και δεν ήμουν εύκολος στην επικοινωνία πράγμα που ενόχλησε τον Μανώλη αλλά μετά το βρήκαμε πάλι. Κάπου εκεί μπορώ να πω ότι γίναμε φίλοι. Προτιμώ σε μία δουλειά να φτάσουμε κάποια στιγμή στα κόκκινα και στα «γαλλικά» παρά να υπάρχει υποκρισία. Εξάλλου το λέει και στο σημείωμα του ο Λιδάκης, κάθε καβγαδάκι τελείωνε με αγάπη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα Γενάρη του 2024 που έχουμε τελειώσει μία εργασία που μας έχει κάνει όλους, στο Όγδοο, πολύ υπερήφανους που έχουμε στα χέρια μας τον νέο δίσκο του Μανώλη. Κόντρα σε αυτούς που είπαν ότι δεν θα τελειώναμε ποτέ. Έντεκα τραγούδια που είμαι σίγουρος ότι οι τραγουδίστριες, όσες είναι στην ζωή, που τα είπαν σε πρώτη εκτέλεση αλλά και οι δημιουργοί των τραγουδιών θα χαμογελάσουν από χαρά με τις ερμηνείες του Μανώλη.
Σε λίγο καιρό θα έχουμε ένα συλλεκτικό βινύλιο, φιλοτεχνημένο από τον σκιτσογράφο Φώτη Φωτίου πάνω σε μία ιδέα όλων μας. Στην πλάκα του βινυλίου έχουμε αποτυπώσει όλα τα συναισθήματα που μας δημιουργήθηκαν φτιάχνοντας αυτή την δουλειά με αυτόν τον σπουδαίο ερμηνευτή πάνω σε αγαπημένα τραγούδια και όμορφες ενορχηστρώσεις. Στα δεύτερα φωνητικά η Εύα Ξένου που ταίριαξε στο ηχόχρωμα του Μανώλη.
Κυρίες… Τα σέβη μου!
Είναι ο τίτλος της νέας δουλειάς του Μανώλη Λιδάκη και εύχομαι να σας αρέσει και να την αγκαλιάσετε.
