Στις 14 Ιουνίου 1987 γράφτηκε το μπασκετικό έπος της Εθνικής Ελλάδος με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος έναντι στην παντοδύναμη ΕΣΣΔ του Τσατσένκο και του Μαρτσουλιόνις με σκορ 103-101, από τις καθοριστικές βολές του Αργύρη Καμπούρη.
Ο θρίαμβος της «επίσημης αγαπημένης» φάντασε ακόμη μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς τα μεγαθήρια που πέρασαν από την συγκεκριμένη διοργάνωση, όπως η (τότε) Γιουγκοσλαβία του Πέτροβιτς, του Ράτζα και του Ντίβατς, η Ισπανία του Σαν Επιφάνιο και του Χιμένεθ ή η Ιταλία του Μπρουναμόντι και του Ρίβα.
Χωρίς βέβαια να παραβλέπει κανείς και τα δικά μας ιερά τέρατα του μπάσκετ, όπως Νίκος Γκάλης που ανακηρύχθηκε και MVP,, Παναγιώτης Γιαννάκης, Παναγιώτης Φασούλας, Μέμος Ιωάννου, Αργύρης Καμπούρης, Νίκος Σταυρόπουλος, Λιβέρης Ανδρίτσος, Νίκος Λινάρδος, Φάνης Χριστοδούλου, Νίκος Φιλίππου, Μιχάλης Ρωμανίδης.
Αυτό το έπος, λοιπόν, είχε και... μουσική επένδυση. Ποιος δεν θυμάται το "Final Countdown", που η εισαγωγή του έμεινε στην ελληνική μπασκετική -και όχι μόνο- ιστορία με το παρατσούκλι "τιρινίνι".
Το κομμάτι υπέπεσε στην αντίληψη του γυμναστή της Εθνικής, Νίκου Σισμανίδη, ο οποίος το επέλεξε μαζί με άλλα από επιλογή των παικτών και είχε την έμπνευση να παίζει από τα μεγάφωνα του ΣΕΦ, όταν η ομάδα έμπαινε στο γήπεδο.
Παραλίγο να μείνει... στο συρτάρι
Το "The Final Countdown" ανήκει στη σουηδική ροκ μπάντα "Europe" και κυκλοφόρησε το 1986. Ένα τραγούδι που έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τοποθετώντας τον frontman του συγκροτήματος Joey Tempest στο πάνθεον της μουσικής.
Η ιστορία του ξεκινά το 1981 ή το 1982, όταν ο Tempest είχε συνθέσει lέναν ρυθμό με έμπνευση από το θρυλικό "Space Oddity" του David Bowie. Το είχε αφήσει στο συρτάρι, ωστόσο, για μερικά χρόνια και το ανέσυρε το 1985, όταν ο μπασίστας των Europe John Leven άκουσε τους στίχους και πρότεινε στον Τέμπεστ να ολοκληρώσει το κομμάτι. Ο Τέμπεστ έφτιαξε ένα demo με το τραγούδι, παίζοντάς το στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Στην αρχή οι αντιδράσεις ήταν ανάμικτες, με κάποιους να θεωρούν, ότι μπορεί κάπου να τους χρειαστεί, όπως για παράδειγμα, στο άνοιγμα ενός live, αλλά και τους «κάθετους», όπως ο κιθαρίστας, John Norum, που θεωρούσε, ότι δεν ταιριάζει καθόλου στο ύφος τους. Ωστόσο αργότερα, ένιωσε μια κάποια ευγνωμοσύνη, που τελικά δεν τον άκουσαν.
Το «Final Countdown» έφτασε στο Νο.1 σε 25 χώρες, μεταξύ αυτών και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στις ΗΠΑ ήταν στο Νο.8 της λίστας του Billboard.
Το "soundtrack" του έπους του '87
Το βράδυ της 14ης Ιουνίου με τη λήξη του αγώνα, που έχρισε πρωταθλήτρια Ευρώπης την Εθνική Ελλάδος, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας σείστηκε από τους ήχους του «Final countdown».
Βέβαια η επιτυχία δεν περιορίστηκε μόνο στην Ελλάδα, καθώς το τραγούδι ακούστηκε και ένα χρόνο αργότερα το 1988 στα Summer Olympics, ενώ αργότερα έγινε και ένα από τα πιο επιτυχημένα ringtones.
Το αποκορύφωmα ήταν ότι επιλέχθηκε σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο για την υποδοχή της νέας χιλιετίας του, για την αντίστροφη μέτρηση στην είσοδο του 2000.
Ο θρίαμβος της «επίσημης αγαπημένης» φάντασε ακόμη μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς τα μεγαθήρια που πέρασαν από την συγκεκριμένη διοργάνωση, όπως η (τότε) Γιουγκοσλαβία του Πέτροβιτς, του Ράτζα και του Ντίβατς, η Ισπανία του Σαν Επιφάνιο και του Χιμένεθ ή η Ιταλία του Μπρουναμόντι και του Ρίβα.
Χωρίς βέβαια να παραβλέπει κανείς και τα δικά μας ιερά τέρατα του μπάσκετ, όπως Νίκος Γκάλης που ανακηρύχθηκε και MVP,, Παναγιώτης Γιαννάκης, Παναγιώτης Φασούλας, Μέμος Ιωάννου, Αργύρης Καμπούρης, Νίκος Σταυρόπουλος, Λιβέρης Ανδρίτσος, Νίκος Λινάρδος, Φάνης Χριστοδούλου, Νίκος Φιλίππου, Μιχάλης Ρωμανίδης.
Αυτό το έπος, λοιπόν, είχε και... μουσική επένδυση. Ποιος δεν θυμάται το "Final Countdown", που η εισαγωγή του έμεινε στην ελληνική μπασκετική -και όχι μόνο- ιστορία με το παρατσούκλι "τιρινίνι".
Το κομμάτι υπέπεσε στην αντίληψη του γυμναστή της Εθνικής, Νίκου Σισμανίδη, ο οποίος το επέλεξε μαζί με άλλα από επιλογή των παικτών και είχε την έμπνευση να παίζει από τα μεγάφωνα του ΣΕΦ, όταν η ομάδα έμπαινε στο γήπεδο.
Παραλίγο να μείνει... στο συρτάρι
Το "The Final Countdown" ανήκει στη σουηδική ροκ μπάντα "Europe" και κυκλοφόρησε το 1986. Ένα τραγούδι που έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τοποθετώντας τον frontman του συγκροτήματος Joey Tempest στο πάνθεον της μουσικής.
Η ιστορία του ξεκινά το 1981 ή το 1982, όταν ο Tempest είχε συνθέσει lέναν ρυθμό με έμπνευση από το θρυλικό "Space Oddity" του David Bowie. Το είχε αφήσει στο συρτάρι, ωστόσο, για μερικά χρόνια και το ανέσυρε το 1985, όταν ο μπασίστας των Europe John Leven άκουσε τους στίχους και πρότεινε στον Τέμπεστ να ολοκληρώσει το κομμάτι. Ο Τέμπεστ έφτιαξε ένα demo με το τραγούδι, παίζοντάς το στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Στην αρχή οι αντιδράσεις ήταν ανάμικτες, με κάποιους να θεωρούν, ότι μπορεί κάπου να τους χρειαστεί, όπως για παράδειγμα, στο άνοιγμα ενός live, αλλά και τους «κάθετους», όπως ο κιθαρίστας, John Norum, που θεωρούσε, ότι δεν ταιριάζει καθόλου στο ύφος τους. Ωστόσο αργότερα, ένιωσε μια κάποια ευγνωμοσύνη, που τελικά δεν τον άκουσαν.
Το «Final Countdown» έφτασε στο Νο.1 σε 25 χώρες, μεταξύ αυτών και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στις ΗΠΑ ήταν στο Νο.8 της λίστας του Billboard.
Το "soundtrack" του έπους του '87
Το βράδυ της 14ης Ιουνίου με τη λήξη του αγώνα, που έχρισε πρωταθλήτρια Ευρώπης την Εθνική Ελλάδος, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας σείστηκε από τους ήχους του «Final countdown».
Βέβαια η επιτυχία δεν περιορίστηκε μόνο στην Ελλάδα, καθώς το τραγούδι ακούστηκε και ένα χρόνο αργότερα το 1988 στα Summer Olympics, ενώ αργότερα έγινε και ένα από τα πιο επιτυχημένα ringtones.
Το αποκορύφωmα ήταν ότι επιλέχθηκε σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο για την υποδοχή της νέας χιλιετίας του, για την αντίστροφη μέτρηση στην είσοδο του 2000.
