Ο πολύς Robert Plant παραμένει δυναμικά ενεργός και αειθαλής.
Μόλις την περσινή χρονιά ο 74χρονος καλλιτέχνης παρουσίασε το εξαιρετικό άλμπουμ "Raise The Roof" σε συνεργασία με την Alison Krauss, το οποίο συνάντησε θερμή καλλιτεχνική και εμπορική υποδοχή.
Ο Robert Plant μπορεί να απορρίπτει τις σκέψεις για να εμφανιστεί ξανά στη σκηνή με τους Led Zeppelin αλλά δεν παύει να θυμάται με νοσταλγία τις ιστορικές στιγμές που πέρασαν και σημιούργησαν μαζί.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Rolling Stone του ζητήθηκε να ανατρέξει την πρώτη πρόβα της θρυλικής μπάντας.
Ακολουθεί η περιγραφή του Robert Plant:
«12 Αυγούστου 1968. Μαζί με τον John Bonham πήγαμε στο Λονδίνο. Οδηγούσε το van της μητέρας του ενώ είχε πάρει και την άδεια της συζύγου του, Pat, η οποία πάντα του έλεγε στον John να μείνει μακριά από μένα επειδή στο τέλος θα κατέληγε χρεοκοπημένος και μπλεγμένος…
Σε εκείνο το δωμάτιο, εκείνο το απόγευμα, όταν ξεκινήσαμε να διασκευάζουμε μερικά τραγούδια που κανείς δεν ήξερε, όπως το "Train Kept A-Rollin'"... κατάλαβα από την πρώτη στιγμή πως βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο γεμάτο από γίγαντες, και ειλικρινά, αυτό ήταν.
Έως το 1973, ότι είχε συμβεί σε αυτό το δωμάτιο, είχε εκραγεί σε ένα από τα πιο περιπετειώδη, μη rock, rock, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και ήταν το άθροισμα των επιμέρους δυνάμεως του καθενός μας. Αυτοί οι τύποι ήταν, είμασταν, αδιανόητα καλοί… Ήταν μια έκρηξη!»
Μόλις την περσινή χρονιά ο 74χρονος καλλιτέχνης παρουσίασε το εξαιρετικό άλμπουμ "Raise The Roof" σε συνεργασία με την Alison Krauss, το οποίο συνάντησε θερμή καλλιτεχνική και εμπορική υποδοχή.
Ο Robert Plant μπορεί να απορρίπτει τις σκέψεις για να εμφανιστεί ξανά στη σκηνή με τους Led Zeppelin αλλά δεν παύει να θυμάται με νοσταλγία τις ιστορικές στιγμές που πέρασαν και σημιούργησαν μαζί.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Rolling Stone του ζητήθηκε να ανατρέξει την πρώτη πρόβα της θρυλικής μπάντας.
Ακολουθεί η περιγραφή του Robert Plant:
«12 Αυγούστου 1968. Μαζί με τον John Bonham πήγαμε στο Λονδίνο. Οδηγούσε το van της μητέρας του ενώ είχε πάρει και την άδεια της συζύγου του, Pat, η οποία πάντα του έλεγε στον John να μείνει μακριά από μένα επειδή στο τέλος θα κατέληγε χρεοκοπημένος και μπλεγμένος…
Σε εκείνο το δωμάτιο, εκείνο το απόγευμα, όταν ξεκινήσαμε να διασκευάζουμε μερικά τραγούδια που κανείς δεν ήξερε, όπως το "Train Kept A-Rollin'"... κατάλαβα από την πρώτη στιγμή πως βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο γεμάτο από γίγαντες, και ειλικρινά, αυτό ήταν.
Έως το 1973, ότι είχε συμβεί σε αυτό το δωμάτιο, είχε εκραγεί σε ένα από τα πιο περιπετειώδη, μη rock, rock, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και ήταν το άθροισμα των επιμέρους δυνάμεως του καθενός μας. Αυτοί οι τύποι ήταν, είμασταν, αδιανόητα καλοί… Ήταν μια έκρηξη!»
