Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο μεγαλύτερος ίσως σκηνοθέτης όλων των εποχών έλεγε ότι οι φυσικοί ήχοι όπως το σφύριγμα ενός τρένου, το γαύγισμα ενός σκύλου, η βροντή ενός κεραυνού, η βοή του ανέμου, το κύμα της θάλασσας, ο ήχος της βροχής αποτελούν σημαντικά δραματουργικά στοιχεία στη δημιουργία ενός φιλμ.
Η βροχή πέφτει με τον ίδιο τρόπο που πέφτουμε στον έρωτα αψηφώντας τις προγνώσεις.
Εκατοντάδες τραγουδιών έχουν γραφτεί για τη βροχή, ελληνικά και ξένα, όπως τα «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Πέφτουν της βροχής οι στάλες», «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», «Μαρκίζα», «Singin' in the Rain», «Set Fire To The Rain» κτλ.
Η βροχή μερικές φορές γίνεται επικίνδυνη και απειλητική και ακούμε συνεχώς προειδοποιήσεις. Τα κανάλια μας προτρέπουν να αλλάξουμε σχέδια για το Σαββατοκύριακο και τις διακοπές επειδή θα βρέξει και αισθάνεσαι ότι σε λίγο θα ακούσεις τις σειρήνες αεροπορικού συναγερμού.
Όταν τα σύννεφα αδειάζουν τα αμπάρια τους οι άνθρωποι ερωτεύονται, πηγαίνουν κινηματογράφο, διαβάζουν και οι καλλιτέχνες δουλεύουν και δημιουργούν.
Η ποίηση και τα τραγούδια είναι ποτισμένα με δάκρυα και βροχή όπου οι σταγόνες και οι κόμποι της βροχής μπλέκουν με τους κόμπους των δακρύων.
Η βροχή έχει φωνή, χροιά και τονικότητα άλλοτε είναι άλτο, μερικές φορές μέτζο-σοπράνο και πολλές φορές σοπράνο. Τα δάκρυα συνήθως συνοδεύουν την θλίψη, τον πόνο, το πένθος και τον χωρισμό. Αντίθετα η βροχή συνοδεύει τη ζωή, τον έρωτα, την άνθιση και να μην ξεχνάμε ότι η μουσική εφευρέθηκε για να γεμίζει την απουσία της.
Όταν αφουγκραζόμαστε την ανάσα της ζωντανεύουν όλες οι μυρωδιές της φύσης.
Η βροχή καταργεί τη μόδα επειδή την ημέρα που πέφτει, ρίχνουμε πάνω μας ότι βρούμε μπροστά μας, μια κουκούλα, μια εφημερίδα, μια ομπρέλα, ένα αδιάβροχο και αδιαφορούμε αν ταιριάζει το πουκάμισο με το παντελόνι και η γόβα με τη φούστα.
Παίζει το ρόλο μιας δημόσιας υπηρεσίας που ξεπλένει τους δρόμους από τα σκουπίδια, ασχέτως αν τα πηγαίνει παρακάτω σε μέρη που δεν κατοικούμε.
Μπορεί να κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν είκοσι διμοιρίες μαζί σε μια συγκέντρωση ή διαδήλωση και να την διαλύσει μέσα σε δέκα λεπτά, χωρίς δακρυγόνα και καταστροφές.
Η βροχή πολλές φορές δημιουργεί φόβο αλλά το καλό είναι ότι απαλλάσσονται οι δρόμοι από τα ενοχλητικά και άχρηστα βήματα των φοβιτσιάρηδων.
Φέρνει στο DNA μας γονίδια της παιδικής μας ηλικίας που καταβρεχόμασταν, πηδάγαμε στα σιντριβάνια, στις νερολακούβες και οργανώναμε νερομαχίες.
Οι σκηνοθέτες λατρεύουν την βροχή και την θεωρούν συμπρωταγωνιστή στην ταινία παρόλο που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στα γυρίσματα.
Οι μεγάλες λογοτεχνικές ιστορίες γράφτηκαν μέσα σε μεγάλες νύχτες και σε καιρό βροχής. Ο Σαίξπηρ τον περισσότερο καιρό ζούσε στο βροχερό Λονδίνο. O Θερβάντες έγραψε τον Δον Κιχώτη στην Σεβίλλη την εποχή όπου η πόλη έζησε ιστορικές βροχές. Ο Ρεμπώ όταν εγκατέλειψε τη βροχερή Βόρεια Γαλλία σταμάτησε να γράφει ενώ ο Προυστ με τον Φλομπέρ ζούσαν στη Νορμανδία.
Ο ήλιος είναι ένας μεγάλος ανταγωνιστής της βροχής και τον κανακεύουν οι μετεωρολόγοι, αρκετοί επιστήμονες και οι ποιητές περισσότερο από τη βροχή.
Οι άνθρωποι από πολλούς αιώνες πριν θυσίαζαν προς χάριν του ήλιου άνδρες, γυναίκες και παιδιά αλλά ο πολιτισμός σε συνεργασία με τον ήλιο βρήκαν έναν άλλο τρόπο θυσίας λιγότερο αποτροπιαίο που δεν είναι άλλος από το μελάνωμα.
Η βροχή πρέπει να είναι άφθονη δίχως να είναι υπερβολική γιατί χάνει την ερωτική της δύναμη όταν γίνεται καθημερινότητα.
Ο ήλιος είναι ένας προβολέας που μας υποχρεώνει να χαμηλώνουμε τα μάτια. Είναι ένα σύμβολο υποταγής.
Αντίθετα η βροχή δημιουργεί ένα συναίσθημα, ίδιο όσο ο έρωτας και η γενναιοδωρία.
Όταν λες αγαπώ τη βροχή, επιβεβαιώνεις μια διαφορετικότητα…
Η βροχή πέφτει με τον ίδιο τρόπο που πέφτουμε στον έρωτα αψηφώντας τις προγνώσεις.
Εκατοντάδες τραγουδιών έχουν γραφτεί για τη βροχή, ελληνικά και ξένα, όπως τα «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Πέφτουν της βροχής οι στάλες», «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», «Μαρκίζα», «Singin' in the Rain», «Set Fire To The Rain» κτλ.
Η βροχή μερικές φορές γίνεται επικίνδυνη και απειλητική και ακούμε συνεχώς προειδοποιήσεις. Τα κανάλια μας προτρέπουν να αλλάξουμε σχέδια για το Σαββατοκύριακο και τις διακοπές επειδή θα βρέξει και αισθάνεσαι ότι σε λίγο θα ακούσεις τις σειρήνες αεροπορικού συναγερμού.
Όταν τα σύννεφα αδειάζουν τα αμπάρια τους οι άνθρωποι ερωτεύονται, πηγαίνουν κινηματογράφο, διαβάζουν και οι καλλιτέχνες δουλεύουν και δημιουργούν.
Η ποίηση και τα τραγούδια είναι ποτισμένα με δάκρυα και βροχή όπου οι σταγόνες και οι κόμποι της βροχής μπλέκουν με τους κόμπους των δακρύων.
Η βροχή έχει φωνή, χροιά και τονικότητα άλλοτε είναι άλτο, μερικές φορές μέτζο-σοπράνο και πολλές φορές σοπράνο. Τα δάκρυα συνήθως συνοδεύουν την θλίψη, τον πόνο, το πένθος και τον χωρισμό. Αντίθετα η βροχή συνοδεύει τη ζωή, τον έρωτα, την άνθιση και να μην ξεχνάμε ότι η μουσική εφευρέθηκε για να γεμίζει την απουσία της.
Όταν αφουγκραζόμαστε την ανάσα της ζωντανεύουν όλες οι μυρωδιές της φύσης.
Η βροχή καταργεί τη μόδα επειδή την ημέρα που πέφτει, ρίχνουμε πάνω μας ότι βρούμε μπροστά μας, μια κουκούλα, μια εφημερίδα, μια ομπρέλα, ένα αδιάβροχο και αδιαφορούμε αν ταιριάζει το πουκάμισο με το παντελόνι και η γόβα με τη φούστα.
Παίζει το ρόλο μιας δημόσιας υπηρεσίας που ξεπλένει τους δρόμους από τα σκουπίδια, ασχέτως αν τα πηγαίνει παρακάτω σε μέρη που δεν κατοικούμε.
Μπορεί να κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν είκοσι διμοιρίες μαζί σε μια συγκέντρωση ή διαδήλωση και να την διαλύσει μέσα σε δέκα λεπτά, χωρίς δακρυγόνα και καταστροφές.
Η βροχή πολλές φορές δημιουργεί φόβο αλλά το καλό είναι ότι απαλλάσσονται οι δρόμοι από τα ενοχλητικά και άχρηστα βήματα των φοβιτσιάρηδων.
Φέρνει στο DNA μας γονίδια της παιδικής μας ηλικίας που καταβρεχόμασταν, πηδάγαμε στα σιντριβάνια, στις νερολακούβες και οργανώναμε νερομαχίες.
Οι σκηνοθέτες λατρεύουν την βροχή και την θεωρούν συμπρωταγωνιστή στην ταινία παρόλο που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στα γυρίσματα.
Οι μεγάλες λογοτεχνικές ιστορίες γράφτηκαν μέσα σε μεγάλες νύχτες και σε καιρό βροχής. Ο Σαίξπηρ τον περισσότερο καιρό ζούσε στο βροχερό Λονδίνο. O Θερβάντες έγραψε τον Δον Κιχώτη στην Σεβίλλη την εποχή όπου η πόλη έζησε ιστορικές βροχές. Ο Ρεμπώ όταν εγκατέλειψε τη βροχερή Βόρεια Γαλλία σταμάτησε να γράφει ενώ ο Προυστ με τον Φλομπέρ ζούσαν στη Νορμανδία.
Ο ήλιος είναι ένας μεγάλος ανταγωνιστής της βροχής και τον κανακεύουν οι μετεωρολόγοι, αρκετοί επιστήμονες και οι ποιητές περισσότερο από τη βροχή.
Οι άνθρωποι από πολλούς αιώνες πριν θυσίαζαν προς χάριν του ήλιου άνδρες, γυναίκες και παιδιά αλλά ο πολιτισμός σε συνεργασία με τον ήλιο βρήκαν έναν άλλο τρόπο θυσίας λιγότερο αποτροπιαίο που δεν είναι άλλος από το μελάνωμα.
Η βροχή πρέπει να είναι άφθονη δίχως να είναι υπερβολική γιατί χάνει την ερωτική της δύναμη όταν γίνεται καθημερινότητα.
Ο ήλιος είναι ένας προβολέας που μας υποχρεώνει να χαμηλώνουμε τα μάτια. Είναι ένα σύμβολο υποταγής.
Αντίθετα η βροχή δημιουργεί ένα συναίσθημα, ίδιο όσο ο έρωτας και η γενναιοδωρία.
Όταν λες αγαπώ τη βροχή, επιβεβαιώνεις μια διαφορετικότητα…
