Σαν σήμερα…
Στις 3 Αυγούστου του 1972 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις Τζιτζιφιές ο σπουδαίος Γιάννης Παπαϊωάννου…
«Πέντε Έλληνες στον Άδη»
Βρισκόμαστε κάπου στα 1947 και από τα γραμμόφωνα της εποχής ακούγεται η φωνή του Οδυσσέα Μοσχονά να τραγουδά τις νότες του Γιάννη Παπαϊωάννου και τα λόγια του Κώστα Μάνεση, που περιγράφουν το γλέντι που στήνουν «Πέντε Έλληνες στον Άδη».
Πέντε Έλληνες στον Άδη
ανταμώσαν ένα βράδυ.
Και το γλέντι αρχινάνε
κι όλα γύρω τους τα σπάνε.
Με μπουζούκια, μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες.
Κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι.
Στο ρωμαίικο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι.
Κι όλοι φώναζαν αράδα
να μας ζήσει η Ελλάδα.
Το τραγούδι κυκλοφορεί σε δίσκο γραμμοφώνου His master’s voice (ΑΟ-2739), έχοντας στην άλλη πλευρά τον πιο ξακουστό «Καψούρη» του λαϊκού τραγουδιού, με τον Οδυσσέα Μοσχονά και τον Στελλάκη Περπινιάδη.
Από τότε, ακολούθησαν ηχογραφήσεις από ερμηνευτές όπως ο Μάρκος Μέλκων (στην Αμερική), ο Νίκος Γιουλάκης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Κώστας Μαντζόπουλος, η Λέλα Παπαδοπούλου, το 2004 το ηχογράφησε και ο Γιάννης Πάριος, ενώ στα χρόνια του ’60 ο Γιάννης Παπαϊωάννου πραγματοποίησε τη μνημειώδη εκτέλεση με τη φωνή του, με την παραλλαγή του τελευταίου στίχου: «Και φωνάζαν από πάνω, γεια σου Παπαϊωάννου!»
«Ο διάβολος και το μπουζούκι»
Δεκαεπτά χρόνια μετά, στα 1964, ο Κώστας Μάνεσης «πείραξε» λιγάκι τους στίχους των «Πέντε Ελλήνων», προχώρησε το θέμα παρακάτω, βάζοντας τους «διαβόλους» να μαθαίνουν μπουζούκι και να τραγουδούν αμανέδες, ο Στράτος Καμενίδης έβαλε τη μουσική, o Θόδωρος Δερβενιώτης επιμελήθηκε την ορχήστρα και ο Σπύρος Ζαγοραίος τραγούδησε ένα ζεϊμπέκικο με τίτλο «Ο διάβολος και το μπουζούκι», που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών Odeon (DSOG-3103), χωρίς καμιά ιδιαίτερη τύχη.
Πέντε μάγκες κάποιο βράδυ
συναντήθηκαν στον Άδη.
Κι αρχινάν το γλέντι όλοι
που τα’ χάσαν οι διαβόλοι.
Στο ρωμέικο τραγούδι
καίγεται το πελεκούδι.
Και χτυπάνε παλαμάκια
διάβολοι και διαβολάκια.
Με μπουζούκια μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες.
Και χορεύουν γιαλελέλι
ζεϊμπεκιά και τσιφτετέλι.
Τώρα πλέον οι διαβόλοι
μάθανε μπουζούκι όλοι.
Κάνουν κέφι και τα σπάνε
κι αμανέδες τραγουδάνε
Το δισκάκι είχε από την άλλη πλευρά ένα μελωδικό χασάπικο σε μουσική του Λάκη Κεκέση και στίχους του Κώστα Μάνεση με τίτλο «Δεν πρέπει να μου φύγεις» με τον Σπύρο και τη Ζωή Ζαγοραίου, ενώ, την ίδια περίπου εποχή, «Ο διάβολος και το μπουζούκι» γνώρισε μια νέα ηχογράφηση από τον Φ.Ροδίτη και τη Νίτσα Κλάδη, που κυκλοφόρησε στην Αμερική από τη Discophone. Η εκτέλεση με τον Σπύρο Ζαγοραίο συμπεριλήφθηκε το 1981 στη συλλογή τραγουδιών του Κώστα Μάνεση «Παραγγελιά», που κυκλοφόρησε από τη Minos με το label της Margophone.
Στις 3 Αυγούστου του 1972 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις Τζιτζιφιές ο σπουδαίος Γιάννης Παπαϊωάννου…
«Πέντε Έλληνες στον Άδη»
Βρισκόμαστε κάπου στα 1947 και από τα γραμμόφωνα της εποχής ακούγεται η φωνή του Οδυσσέα Μοσχονά να τραγουδά τις νότες του Γιάννη Παπαϊωάννου και τα λόγια του Κώστα Μάνεση, που περιγράφουν το γλέντι που στήνουν «Πέντε Έλληνες στον Άδη».
Πέντε Έλληνες στον Άδη
ανταμώσαν ένα βράδυ.
Και το γλέντι αρχινάνε
κι όλα γύρω τους τα σπάνε.
Με μπουζούκια, μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες.
Κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι.
Στο ρωμαίικο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι.
Κι όλοι φώναζαν αράδα
να μας ζήσει η Ελλάδα.
Το τραγούδι κυκλοφορεί σε δίσκο γραμμοφώνου His master’s voice (ΑΟ-2739), έχοντας στην άλλη πλευρά τον πιο ξακουστό «Καψούρη» του λαϊκού τραγουδιού, με τον Οδυσσέα Μοσχονά και τον Στελλάκη Περπινιάδη.
Από τότε, ακολούθησαν ηχογραφήσεις από ερμηνευτές όπως ο Μάρκος Μέλκων (στην Αμερική), ο Νίκος Γιουλάκης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Κώστας Μαντζόπουλος, η Λέλα Παπαδοπούλου, το 2004 το ηχογράφησε και ο Γιάννης Πάριος, ενώ στα χρόνια του ’60 ο Γιάννης Παπαϊωάννου πραγματοποίησε τη μνημειώδη εκτέλεση με τη φωνή του, με την παραλλαγή του τελευταίου στίχου: «Και φωνάζαν από πάνω, γεια σου Παπαϊωάννου!»
«Ο διάβολος και το μπουζούκι»
Δεκαεπτά χρόνια μετά, στα 1964, ο Κώστας Μάνεσης «πείραξε» λιγάκι τους στίχους των «Πέντε Ελλήνων», προχώρησε το θέμα παρακάτω, βάζοντας τους «διαβόλους» να μαθαίνουν μπουζούκι και να τραγουδούν αμανέδες, ο Στράτος Καμενίδης έβαλε τη μουσική, o Θόδωρος Δερβενιώτης επιμελήθηκε την ορχήστρα και ο Σπύρος Ζαγοραίος τραγούδησε ένα ζεϊμπέκικο με τίτλο «Ο διάβολος και το μπουζούκι», που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών Odeon (DSOG-3103), χωρίς καμιά ιδιαίτερη τύχη.
Πέντε μάγκες κάποιο βράδυ
συναντήθηκαν στον Άδη.
Κι αρχινάν το γλέντι όλοι
που τα’ χάσαν οι διαβόλοι.
Στο ρωμέικο τραγούδι
καίγεται το πελεκούδι.
Και χτυπάνε παλαμάκια
διάβολοι και διαβολάκια.
Με μπουζούκια μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες.
Και χορεύουν γιαλελέλι
ζεϊμπεκιά και τσιφτετέλι.
Τώρα πλέον οι διαβόλοι
μάθανε μπουζούκι όλοι.
Κάνουν κέφι και τα σπάνε
κι αμανέδες τραγουδάνε
Το δισκάκι είχε από την άλλη πλευρά ένα μελωδικό χασάπικο σε μουσική του Λάκη Κεκέση και στίχους του Κώστα Μάνεση με τίτλο «Δεν πρέπει να μου φύγεις» με τον Σπύρο και τη Ζωή Ζαγοραίου, ενώ, την ίδια περίπου εποχή, «Ο διάβολος και το μπουζούκι» γνώρισε μια νέα ηχογράφηση από τον Φ.Ροδίτη και τη Νίτσα Κλάδη, που κυκλοφόρησε στην Αμερική από τη Discophone. Η εκτέλεση με τον Σπύρο Ζαγοραίο συμπεριλήφθηκε το 1981 στη συλλογή τραγουδιών του Κώστα Μάνεση «Παραγγελιά», που κυκλοφόρησε από τη Minos με το label της Margophone.
