Με αυτή τη μονολεκτική αλλά… εμβληματική λεζάντα-λέξη η κόρη του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Μαρία Κλάρα, συνόδευσε την ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
Τέσσερα χρόνια πριν σαν σήμερα «έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών ο προικισμένος τραγουδοποιός.
Μαζί μια φωτογραφία του περφόρμερ Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να ερμηνεύει σε κάποια συναυλία του.
Θυμίζουμε πως η Μαρία Κλάρα είχε πει για τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα έναν περίπου χρόνο πριν στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι»:
«Δεν συνηθίζεται η απουσία του πατέρα μου, ξεκάθαρα όχι. Νιώθω τυχερή και ευλογημένη που ήμουν εκεί στην τελευταία στιγμή του πατέρα μου. Ο πατέρας μου επέμενε να είμαι εκεί, την ημέρα που τελικά έφυγε, ήμασταν οι δυο μας. Δεν πρόλαβα να πω στον πατέρα μου όλα όσα ήθελα, αλλά του τα λέω τώρα. Εάν κατέβαινε ο πατέρας μου στην γη θα του έλεγα ότι ήταν ο πρώτος και μεγαλύτερος έρωτάς μου».
Και είχε συμπληρώσει:
«Ήταν πολύ καλός μπαμπάς, τσακωνόμασταν πολύ γιατί είμαστε και οι δύο εκρηκτικοί. Είναι δυσβάσταχτο να ακούω τη φωνή του πατέρα μου στα τραγούδια. Το τραγούδι τα "Μάτια" έχει γραφτεί για μένα. Κάθε φορά που το χάνω με τον εαυτό μου το βάζω για να θυμάμαι τι είμαι. Ο πατέρας μου δεν με νανούριζε με τραγούδια αλλά με σαχλά ανέκδοτα. Μετά την απώλεια του πατέρα μου βρήκα συμπαράσταση από όσους δικούς του είναι ακομπλεξάριστοι, όμως έχουμε δεχθεί και μαχαιριές».
Τέσσερα χρόνια πριν σαν σήμερα «έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών ο προικισμένος τραγουδοποιός.
Μαζί μια φωτογραφία του περφόρμερ Λαυρέντη Μαχαιρίτσα να ερμηνεύει σε κάποια συναυλία του.
Θυμίζουμε πως η Μαρία Κλάρα είχε πει για τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα έναν περίπου χρόνο πριν στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι»:
«Δεν συνηθίζεται η απουσία του πατέρα μου, ξεκάθαρα όχι. Νιώθω τυχερή και ευλογημένη που ήμουν εκεί στην τελευταία στιγμή του πατέρα μου. Ο πατέρας μου επέμενε να είμαι εκεί, την ημέρα που τελικά έφυγε, ήμασταν οι δυο μας. Δεν πρόλαβα να πω στον πατέρα μου όλα όσα ήθελα, αλλά του τα λέω τώρα. Εάν κατέβαινε ο πατέρας μου στην γη θα του έλεγα ότι ήταν ο πρώτος και μεγαλύτερος έρωτάς μου».
Και είχε συμπληρώσει:
«Ήταν πολύ καλός μπαμπάς, τσακωνόμασταν πολύ γιατί είμαστε και οι δύο εκρηκτικοί. Είναι δυσβάσταχτο να ακούω τη φωνή του πατέρα μου στα τραγούδια. Το τραγούδι τα "Μάτια" έχει γραφτεί για μένα. Κάθε φορά που το χάνω με τον εαυτό μου το βάζω για να θυμάμαι τι είμαι. Ο πατέρας μου δεν με νανούριζε με τραγούδια αλλά με σαχλά ανέκδοτα. Μετά την απώλεια του πατέρα μου βρήκα συμπαράσταση από όσους δικούς του είναι ακομπλεξάριστοι, όμως έχουμε δεχθεί και μαχαιριές».
