Ένα έργο που ρίζωσε στις καρδιές μας, μία εμβληματική ταινία - ορόσημο, που απέσπασε σημαντικά εγχώρια και διεθνή βραβεία αναβιώνει στο Ηρώδειο. Δεν είναι άλλο από το «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, το οποίο φέρνει στη σκηνή του ρωμαϊκού ωδείου, ο Σταύρος Ξαρχάκος, στις 3 Σεπτεμβρίου. Με 20 μουσικούς, τραγουδιστές και ψάλτες μεταφέρει τη συγκίνηση, τον διονυσιασμό, το φως, αλλά και τα γοητευτικά σκοτάδια των ορχηστρικών και των τραγουδιών της μοναδικής αυτής παραγωγής.
Σαράντα (40) χρόνια πριν, παρά τις επιθυμίες εταιρειών, επέλεξε να βρει φωνές που να ταιριάζουν σ´αυτό που ονειρεύτηκε, φωνές με βίωμα και ιδιαίτερο χρώμα.
Έτσι και τώρα επιλέγει την ομαδικότητα στην παρουσίαση αυτού του έργου χωρίς κραυγαλέα ονόματα και δίνει τον πρώτο λόγο στην ορχήστρα του.
Όλοι μαζί παίζουν, τραγουδούν, συνθέτουν μια σύγχρονη ρεμπέτικη κομπανία, δημιουργείται η συνθήκη του ρεμπέτικου πάλκου του 2023, με μουσικούς του σήμερα, με τη σημερινή μουσική ματιά του Σταύρου Ξαρχάκου πάνω στο ιστορικό πλέον αυτό έργο του και μας αποκαλύπτουν, πώς σαράντα (40) χρόνια μετά, το έργο αυτό συνεχίζει να εξελίσσεται, να πρωτοπορεί και να εκφράζει τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.
Η ιστορία της ταινίας
Ήταν το 1983 όταν o Κώστας Φέρρης σκηνοθέτησε και παρουσίασε, σε σενάριο του ίδιου και της Σωτηρίας Λεονάρδου, την ταινία «Ρεμπέτικο», μια ταινία με αφορμή την πορεία μιας τραγουδίστριας του ρεμπέτικου, της Μαρίκας, κατέγραψε την Ελλάδα του μεσοπολέμου, τα ρεμπέτικα, τη ζωή των καλλιτεχνών, τη ζωή στα προσφυγικά.
Η ταινία θεωρείται από πολλούς ως βιογραφία της Μαρίκας Νίνου ,όχι μόνο εξαιτίας του ονόματος, αλλά και επειδή η γέννηση και ο θάνατός της συμπίπτουν χρονικά με την γέννηση και τον θάνατο της ηρωίδας της ταινίας Ωστόσο, δεν υιοθετούν όλοι την ίδια άποψη και πολύ πιθανό να μην υπάρχει καν σωστή και λάθος απάντηση σε αυτό. Ο ίδιος ο Κώστας Φέρρης αναφέρει στο βιβλίο που έγραψε για την ταινία «δεν έχει σημασία αν η Μαρίκα του «Ρεμπέτικου» είναι και δεν είναι η Μαρίκα Νίνου ή αν η Ρόζα είναι και δεν είναι η Ρόζα Εσκενάζυ ή αν ο Μπάμπης είναι και δεν είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης, μάζεψα τις μνήμες μου από τις διηγήσεις που άκουσα και τις ιστορίες που διάβασα, τα κόλλησα με τις πλευρές που ταίριαζαν και έγραψα το παραμύθι του ρεμπέτικου»
Το ρεμπέτικο τραγούδι διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία και συνδέεται άμεσα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Ο Φέρρης μας μεταφέρει στο κλίμα της εποχής, όπου βλέπουμε τη δημιουργία του ρεμπέτικου τραγουδιού, την εξέλιξη του, τον τρόπο που εντάχθηκε στην κοινωνία, την περίοδο της ακμής και της παρακμής του, ως απότοκο της κοινωνίας. Και φυσικά τον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι πίσω από αυτή τη μουσική, οι ρεμπέτες.
Για τις ανάγκες της ταινίας ο Σταύρος Ξαρχάκος δημιούργησε νέα τραγούδια φτιαγμένα με παλιά συνταγή που έδιναν την αίσθηση ότι πρόκειται για παλιά ρεμπέτικα.Το soundtrack από τότε γνώρισε πολλές επανακυκλοφορίες και τεράστια αποδοχή, πούλησε περισσότερα από 250.000 αντίτυπα και έδωσε νέα ώθηση στο ρεμπέτικο.
Τα τραγούδια «Καίγομαι», «Μάνα Μου Ελλάς», «Το Δίχτυ», «Το Πρακτορείο», «Στου Θώμα», «Στης Πίκρας Τα Ξερόνησα», «Μπουρνοβολιά», «Στην Αμφιάλη», γνώρισαν ευρύτατη αποδοχή, κηρύχτηκαν διαχρονικά και έγραψαν τη δική τους αυτόνομη ιστορία. Από τότε μέχρι σήμερα άλλωστε τα έχουμε ακούσει σε άπειρες διασκευές και εκδοχές, από καλλιτέχνες όλων των ειδών, Έλληνες και όχι μόνο.
Όπως γράφει και ο Γιώργος Νοταράς στο βιβλίο του «Το ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 30 χρόνων»: «Το ταλέντο του Ξαρχάκου πέτυχε κάτι μοναδικό: να γεννήσει ρεμπέτικα, με βάση όλα τα κλισέ και όλους τους δρόμους του είδους. Πήρε στα χέρια του τους ειδικούς κώδικες και τα κλειδιά και τα χρησιμοποίησε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσήλωση και αυστηρότητα. Η ποίηση του Γκάτσου έπαιξε καταλυτικό ρόλο...»
Ο Κώστας Φέρρης έχει πει για την ταινία: «Το Ρεμπέτικο είναι μια έντεχνη απόδοση της λαϊκής ελληνικότητας. Από το 1958 το σχεδίαζα, που μου πρότεινε ο Καζάκος ως ιδέα το φινάλε με την κηδεία της Νίνου. Ήθελα να κάνω μια ταινία με την περιοδεία του Τσιτσάνη με τη Νίνου, τη σχέση τους στο φόντο και σε πρώτο πλάνο την Ιστορία. Στην πορεία μεσολάβησε ο Θίασος του Αγγελόπουλου, που είχε παρεμφερές θέμα, μπροστά το ιστορικό κομμάτι και στο φόντο το στόρι, έτσι διαπίστωσα ότι ήταν λάθος. Όταν ήρθε η ώρα να κάνω το Ρεμπέτικο, αποφάσισα να κάνω το ανάποδο, αφενός να φέρω σε πρώτο πλάνο την ιστορία μιας Μαρίκας και της οικογένειάς της και την Ιστορία στο φόντο και αφετέρου να μετατοπιστώ χρονικά, δηλαδή από την περίοδο από το '36 έως το '53, που υπολόγιζα και κάλυψε τελικά ο Αγγελόπουλος, να πάω πίσω στη Σμύρνη του '17. Επίσης, αποφάσισα να ακυρώσω τα πραγματικά ονόματα και να χρησιμοποιήσω συμβολικά, δηλαδή μυθικά πρόσωπα».
Εγχώρια και διεθνή βραβεία
Το «Ρεμπέτικο» απέσπασε σπουδαίες διακρίσεις, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Ειδικότερα, κέρδισε τέσσερα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, εκ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α’ γυναικείου ρόλου (Σωτηρία Λεονάρδου), Β’ γυναικείου ρόλου (Θέμις Μπαζάκα) και ειδικό βραβείο μουσικής.
Κατέκτησε ακόμη 5 Κρατικά Βραβεία Ποιότητας (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, ερμηνείας, μακιγιάζ και τεχνικής επίδοσης), 7 Κορφιάτικα βραβεία, την Αργυρή Άρκτο στο 34ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1984), Ειδικό βραβείο επιτροπής στο Φεστιβάλ Valencia και το Μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ Αλεξανδρείας.
Τέλος ψηφίστηκε το 2000 ως η δημοφιλέστερη ελληνική ταινία στο Internet Movie Database.
Ταυτότητα συναυλίας
~ Ρεμπέτικο ~
40 χρόνια μετά
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου
Οι συντελεστές με αλφαβητική σειρά:
Ανδρεάδης Θανάσης: ψάλτης
Βασίλας Γρηγόρης: μπουζούκι, τραγούδι
Βεργόπουλος Φώτης: μπουζούκι, τραγούδι
Δρογκάρης Βασίλης: ακορντεόν
Ζάκκας Ηρακλής: μπουζούκι, τραγούδι
Καρούνης Ζαχαρίας: τραγούδι
Καψοκαβάδης Αλέξανδρος: τζουράς
Κολοβός Κωνσταντίνος: ψάλτης
Κουμεντάκης Λάζαρος: ψάλτης
Λιβανός Δημήτρης: μπουζούκι, τραγούδι
Μέρμηγκας Θοδωρής: κιθάρα, τραγούδι
Νεοφυτίδης Νεοκλής: πιάνο
Νικόπουλος Γιώργος: κιθάρα, τραγούδι
Σταύρος Ξαρχάκος: ενορχήστρωση - διεύθυνση ορχήστρας
Παππάς Γιώργος: μπουζούκι, τραγούδι
Πάππος Μανώλης: μπουζούκι, τραγούδι
Πασχαλίδης Βαγγέλης: σαντούρι
Ρέππας Δημήτρης: μπαγλαμάς
Σαΐα Ηρώ: τραγούδι
Τζίκας Αντώνης: κόντρα μπάσο
Τρασάνης Χάρης: ψάλτης
Εισιτήρια
Τιμές Εισιτηρίων: Κάτω Διάζωμα
Διακεκριμένη Ζώνη: 80€
Ζώνη A: 70 €
Ζώνη B: 60 €
Ζώνη Γ: 50 €
Άνω Διάζωμα
Ζώνη Δ: 30 €
Ζώνη Ε: 25 €
Ζώνη ΣΤ: 20 €
Ζώνη Ζ: 12 € (περιορισμένη ορατότητα)
Εκπτωτικά εισιτήρια, φοιτητές & άνω των 65 ετών / Ζώνη Ε: 20 € / Ζώνη ΣΤ: 16 € / άνεργοι με κάρτα ανεργίας Ζώνη Ε: 5 € Ζώνη ΣΤ: 5 €
Τα εκπτωτικά εισιτήρια εκδίδονται σε περιορισμένο αριθμό, μέχρι την εξάντλησή τους.
Αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ με 5€ στο τηλέφωνο 2107234567(Δευτέρα-Παρασκευή: 10πμ-5μμ)
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα, Τηλεφωνικά: 2107234567
Δείτε online εδώ
Σαράντα (40) χρόνια πριν, παρά τις επιθυμίες εταιρειών, επέλεξε να βρει φωνές που να ταιριάζουν σ´αυτό που ονειρεύτηκε, φωνές με βίωμα και ιδιαίτερο χρώμα.
Έτσι και τώρα επιλέγει την ομαδικότητα στην παρουσίαση αυτού του έργου χωρίς κραυγαλέα ονόματα και δίνει τον πρώτο λόγο στην ορχήστρα του.
Όλοι μαζί παίζουν, τραγουδούν, συνθέτουν μια σύγχρονη ρεμπέτικη κομπανία, δημιουργείται η συνθήκη του ρεμπέτικου πάλκου του 2023, με μουσικούς του σήμερα, με τη σημερινή μουσική ματιά του Σταύρου Ξαρχάκου πάνω στο ιστορικό πλέον αυτό έργο του και μας αποκαλύπτουν, πώς σαράντα (40) χρόνια μετά, το έργο αυτό συνεχίζει να εξελίσσεται, να πρωτοπορεί και να εκφράζει τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.
Η ιστορία της ταινίας
Ήταν το 1983 όταν o Κώστας Φέρρης σκηνοθέτησε και παρουσίασε, σε σενάριο του ίδιου και της Σωτηρίας Λεονάρδου, την ταινία «Ρεμπέτικο», μια ταινία με αφορμή την πορεία μιας τραγουδίστριας του ρεμπέτικου, της Μαρίκας, κατέγραψε την Ελλάδα του μεσοπολέμου, τα ρεμπέτικα, τη ζωή των καλλιτεχνών, τη ζωή στα προσφυγικά.
Η ταινία θεωρείται από πολλούς ως βιογραφία της Μαρίκας Νίνου ,όχι μόνο εξαιτίας του ονόματος, αλλά και επειδή η γέννηση και ο θάνατός της συμπίπτουν χρονικά με την γέννηση και τον θάνατο της ηρωίδας της ταινίας Ωστόσο, δεν υιοθετούν όλοι την ίδια άποψη και πολύ πιθανό να μην υπάρχει καν σωστή και λάθος απάντηση σε αυτό. Ο ίδιος ο Κώστας Φέρρης αναφέρει στο βιβλίο που έγραψε για την ταινία «δεν έχει σημασία αν η Μαρίκα του «Ρεμπέτικου» είναι και δεν είναι η Μαρίκα Νίνου ή αν η Ρόζα είναι και δεν είναι η Ρόζα Εσκενάζυ ή αν ο Μπάμπης είναι και δεν είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης, μάζεψα τις μνήμες μου από τις διηγήσεις που άκουσα και τις ιστορίες που διάβασα, τα κόλλησα με τις πλευρές που ταίριαζαν και έγραψα το παραμύθι του ρεμπέτικου»
Το ρεμπέτικο τραγούδι διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία και συνδέεται άμεσα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Ο Φέρρης μας μεταφέρει στο κλίμα της εποχής, όπου βλέπουμε τη δημιουργία του ρεμπέτικου τραγουδιού, την εξέλιξη του, τον τρόπο που εντάχθηκε στην κοινωνία, την περίοδο της ακμής και της παρακμής του, ως απότοκο της κοινωνίας. Και φυσικά τον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι πίσω από αυτή τη μουσική, οι ρεμπέτες.
Για τις ανάγκες της ταινίας ο Σταύρος Ξαρχάκος δημιούργησε νέα τραγούδια φτιαγμένα με παλιά συνταγή που έδιναν την αίσθηση ότι πρόκειται για παλιά ρεμπέτικα.Το soundtrack από τότε γνώρισε πολλές επανακυκλοφορίες και τεράστια αποδοχή, πούλησε περισσότερα από 250.000 αντίτυπα και έδωσε νέα ώθηση στο ρεμπέτικο.
Τα τραγούδια «Καίγομαι», «Μάνα Μου Ελλάς», «Το Δίχτυ», «Το Πρακτορείο», «Στου Θώμα», «Στης Πίκρας Τα Ξερόνησα», «Μπουρνοβολιά», «Στην Αμφιάλη», γνώρισαν ευρύτατη αποδοχή, κηρύχτηκαν διαχρονικά και έγραψαν τη δική τους αυτόνομη ιστορία. Από τότε μέχρι σήμερα άλλωστε τα έχουμε ακούσει σε άπειρες διασκευές και εκδοχές, από καλλιτέχνες όλων των ειδών, Έλληνες και όχι μόνο.
Όπως γράφει και ο Γιώργος Νοταράς στο βιβλίο του «Το ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 30 χρόνων»: «Το ταλέντο του Ξαρχάκου πέτυχε κάτι μοναδικό: να γεννήσει ρεμπέτικα, με βάση όλα τα κλισέ και όλους τους δρόμους του είδους. Πήρε στα χέρια του τους ειδικούς κώδικες και τα κλειδιά και τα χρησιμοποίησε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσήλωση και αυστηρότητα. Η ποίηση του Γκάτσου έπαιξε καταλυτικό ρόλο...»
Ο Κώστας Φέρρης έχει πει για την ταινία: «Το Ρεμπέτικο είναι μια έντεχνη απόδοση της λαϊκής ελληνικότητας. Από το 1958 το σχεδίαζα, που μου πρότεινε ο Καζάκος ως ιδέα το φινάλε με την κηδεία της Νίνου. Ήθελα να κάνω μια ταινία με την περιοδεία του Τσιτσάνη με τη Νίνου, τη σχέση τους στο φόντο και σε πρώτο πλάνο την Ιστορία. Στην πορεία μεσολάβησε ο Θίασος του Αγγελόπουλου, που είχε παρεμφερές θέμα, μπροστά το ιστορικό κομμάτι και στο φόντο το στόρι, έτσι διαπίστωσα ότι ήταν λάθος. Όταν ήρθε η ώρα να κάνω το Ρεμπέτικο, αποφάσισα να κάνω το ανάποδο, αφενός να φέρω σε πρώτο πλάνο την ιστορία μιας Μαρίκας και της οικογένειάς της και την Ιστορία στο φόντο και αφετέρου να μετατοπιστώ χρονικά, δηλαδή από την περίοδο από το '36 έως το '53, που υπολόγιζα και κάλυψε τελικά ο Αγγελόπουλος, να πάω πίσω στη Σμύρνη του '17. Επίσης, αποφάσισα να ακυρώσω τα πραγματικά ονόματα και να χρησιμοποιήσω συμβολικά, δηλαδή μυθικά πρόσωπα».
Εγχώρια και διεθνή βραβεία
Το «Ρεμπέτικο» απέσπασε σπουδαίες διακρίσεις, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Ειδικότερα, κέρδισε τέσσερα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, εκ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α’ γυναικείου ρόλου (Σωτηρία Λεονάρδου), Β’ γυναικείου ρόλου (Θέμις Μπαζάκα) και ειδικό βραβείο μουσικής.
Κατέκτησε ακόμη 5 Κρατικά Βραβεία Ποιότητας (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, ερμηνείας, μακιγιάζ και τεχνικής επίδοσης), 7 Κορφιάτικα βραβεία, την Αργυρή Άρκτο στο 34ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1984), Ειδικό βραβείο επιτροπής στο Φεστιβάλ Valencia και το Μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ Αλεξανδρείας.
Τέλος ψηφίστηκε το 2000 ως η δημοφιλέστερη ελληνική ταινία στο Internet Movie Database.
Ταυτότητα συναυλίας
~ Ρεμπέτικο ~
40 χρόνια μετά
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου
Οι συντελεστές με αλφαβητική σειρά:
Ανδρεάδης Θανάσης: ψάλτης
Βασίλας Γρηγόρης: μπουζούκι, τραγούδι
Βεργόπουλος Φώτης: μπουζούκι, τραγούδι
Δρογκάρης Βασίλης: ακορντεόν
Ζάκκας Ηρακλής: μπουζούκι, τραγούδι
Καρούνης Ζαχαρίας: τραγούδι
Καψοκαβάδης Αλέξανδρος: τζουράς
Κολοβός Κωνσταντίνος: ψάλτης
Κουμεντάκης Λάζαρος: ψάλτης
Λιβανός Δημήτρης: μπουζούκι, τραγούδι
Μέρμηγκας Θοδωρής: κιθάρα, τραγούδι
Νεοφυτίδης Νεοκλής: πιάνο
Νικόπουλος Γιώργος: κιθάρα, τραγούδι
Σταύρος Ξαρχάκος: ενορχήστρωση - διεύθυνση ορχήστρας
Παππάς Γιώργος: μπουζούκι, τραγούδι
Πάππος Μανώλης: μπουζούκι, τραγούδι
Πασχαλίδης Βαγγέλης: σαντούρι
Ρέππας Δημήτρης: μπαγλαμάς
Σαΐα Ηρώ: τραγούδι
Τζίκας Αντώνης: κόντρα μπάσο
Τρασάνης Χάρης: ψάλτης
Εισιτήρια
Τιμές Εισιτηρίων: Κάτω Διάζωμα
Διακεκριμένη Ζώνη: 80€
Ζώνη A: 70 €
Ζώνη B: 60 €
Ζώνη Γ: 50 €
Άνω Διάζωμα
Ζώνη Δ: 30 €
Ζώνη Ε: 25 €
Ζώνη ΣΤ: 20 €
Ζώνη Ζ: 12 € (περιορισμένη ορατότητα)
Εκπτωτικά εισιτήρια, φοιτητές & άνω των 65 ετών / Ζώνη Ε: 20 € / Ζώνη ΣΤ: 16 € / άνεργοι με κάρτα ανεργίας Ζώνη Ε: 5 € Ζώνη ΣΤ: 5 €
Τα εκπτωτικά εισιτήρια εκδίδονται σε περιορισμένο αριθμό, μέχρι την εξάντλησή τους.
Αγορά εισιτηρίων ΑμεΑ με 5€ στο τηλέφωνο 2107234567(Δευτέρα-Παρασκευή: 10πμ-5μμ)
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα, Τηλεφωνικά: 2107234567
Δείτε online εδώ
