Σαν σήμερα…
Στις 14 Μαρτίου του 1944 γεννήθηκε στην Αθήνα, από μάνα Σαντορινιά και πατέρα Γερμανό η Μαρίζα Κωχ.
«Τι μπορεί να’ναι αυτό» στην «ακροθαλασσιά»…
Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα, το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών της χρόνων έζησε στη Σαντορίνη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώσει και να επηρεαστεί βαθιά από τη μουσική παράδοση του Αιγαίου, αλλά και τη βυζαντινή μουσική. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο, πως ένα μεγάλο μέρος των επιλογών της μέχρι σήμερα, κινήθηκαν γύρω από το νησιώτικο και το παραδοσιακό τραγούδι γενικότερα.
Στα δεκαέξι της χρόνια μετακόμισε στην Αθήνα, σπούδασε μουσική και στα μέσα, περίπου, της δεκαετίας του ’60 ξεκίνησε να τραγουδά, επαγγελματικά πλέον. Τον Μάη του 1965 μπήκε στο studio για να ηχογραφήσει δυο τραγούδια σε μουσική του Στράτου Καμενίδη και στίχους του Γιάννη Παπανικολόπουλου, που κυκλοφόρησαν από τη Fidelity σε δίσκους 45 στροφών (Fidelity 7361), αλλά χωρίς ιδιαίτερη τύχη. Είναι χαρακτηριστικό πως τα τραγούδια «Στην ακροθαλασσιά» και «Τι μπορεί να’ναι αυτό», όπως είναι οι τίτλοι, παραμένουν ανέκδοτα σε άλλο ηχητικό φορέα.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘60 η Μαρίζα Κωχ συμμετείχε τραγουδώντας σε τρεις κινηματογραφικές ταινίες. Το 1966 στον «Γυρισμό του στρατιώτη» σε σκηνοθεσία Γιώργου Λόη και μουσική Γιάννη Σπανού, το 1968 στην «Οικογένεια Χωραφά» του Κώστα Ασημακόπουλου σε μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη και το 1969 στο «Νυφοπάζαρο», επίσης του Κώστα Ασημακόπουλου και μουσική του Γιάννη Σπανού. Η μουσική και τα τραγούδια από το «Νυφοπάζαρο» κυκλοφόρησαν σε δίσκο το 1991, από την MBI.
Το 1969 η Μαρίζα Κωχ συμμετείχε σε τέσσερα τραγούδια στον δεύτερο δίσκο του Νίκου Χουλιαρά «Τα τραγούδια του Νίκου Χουλιαρά 2» (εναρμόνιση & διεύθυνση: Νότης Μαυρουδής), ένα χρόνο μετά τραγούδησε το «Νανούρισμα» («Θα κεντήσω») και το «Μήνυμα» στις «Θαλασσογραφίες» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ενώ το 1971 καθιερώθηκε, διασκευάζοντας και τραγουδώντας μια σειρά από παραδοσιακά τραγούδια (σε ενορχήστρωση και διεύθυνση του Νίκου Παναγόπουλου), που αποτέλεσαν το υλικό του θρυλικού «Αραμπά», που κυκλοφόρησε από τη Minos σημειώνοντας τεράστια επιτυχία…
Στις 14 Μαρτίου του 1944 γεννήθηκε στην Αθήνα, από μάνα Σαντορινιά και πατέρα Γερμανό η Μαρίζα Κωχ.
«Τι μπορεί να’ναι αυτό» στην «ακροθαλασσιά»…
Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα, το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών της χρόνων έζησε στη Σαντορίνη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώσει και να επηρεαστεί βαθιά από τη μουσική παράδοση του Αιγαίου, αλλά και τη βυζαντινή μουσική. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο, πως ένα μεγάλο μέρος των επιλογών της μέχρι σήμερα, κινήθηκαν γύρω από το νησιώτικο και το παραδοσιακό τραγούδι γενικότερα.
Στα δεκαέξι της χρόνια μετακόμισε στην Αθήνα, σπούδασε μουσική και στα μέσα, περίπου, της δεκαετίας του ’60 ξεκίνησε να τραγουδά, επαγγελματικά πλέον. Τον Μάη του 1965 μπήκε στο studio για να ηχογραφήσει δυο τραγούδια σε μουσική του Στράτου Καμενίδη και στίχους του Γιάννη Παπανικολόπουλου, που κυκλοφόρησαν από τη Fidelity σε δίσκους 45 στροφών (Fidelity 7361), αλλά χωρίς ιδιαίτερη τύχη. Είναι χαρακτηριστικό πως τα τραγούδια «Στην ακροθαλασσιά» και «Τι μπορεί να’ναι αυτό», όπως είναι οι τίτλοι, παραμένουν ανέκδοτα σε άλλο ηχητικό φορέα.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘60 η Μαρίζα Κωχ συμμετείχε τραγουδώντας σε τρεις κινηματογραφικές ταινίες. Το 1966 στον «Γυρισμό του στρατιώτη» σε σκηνοθεσία Γιώργου Λόη και μουσική Γιάννη Σπανού, το 1968 στην «Οικογένεια Χωραφά» του Κώστα Ασημακόπουλου σε μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη και το 1969 στο «Νυφοπάζαρο», επίσης του Κώστα Ασημακόπουλου και μουσική του Γιάννη Σπανού. Η μουσική και τα τραγούδια από το «Νυφοπάζαρο» κυκλοφόρησαν σε δίσκο το 1991, από την MBI.
Το 1969 η Μαρίζα Κωχ συμμετείχε σε τέσσερα τραγούδια στον δεύτερο δίσκο του Νίκου Χουλιαρά «Τα τραγούδια του Νίκου Χουλιαρά 2» (εναρμόνιση & διεύθυνση: Νότης Μαυρουδής), ένα χρόνο μετά τραγούδησε το «Νανούρισμα» («Θα κεντήσω») και το «Μήνυμα» στις «Θαλασσογραφίες» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ενώ το 1971 καθιερώθηκε, διασκευάζοντας και τραγουδώντας μια σειρά από παραδοσιακά τραγούδια (σε ενορχήστρωση και διεύθυνση του Νίκου Παναγόπουλου), που αποτέλεσαν το υλικό του θρυλικού «Αραμπά», που κυκλοφόρησε από τη Minos σημειώνοντας τεράστια επιτυχία…
